Εφηβεία: Τρεις λόγοι για τους οποίους τα παιδιά απομακρύνονται από τους γονείς τους
Η εφηβεία αποτελεί μια δύσκολη περίοδο τόσο για τα παιδιά που τη βιώνουν όσο και για τους γονείς τους.
Οι έφηβοι αντιμετωπίζουν σημαντικές σωματικές, ορμονικές και ψυχολογικές αλλαγές, οι οποίες συχνά τους ξεπερνούν και οδηγούν σε εκρήξεις συναισθημάτων. Από την άλλη πλευρά, οι γονείς εισέρχονται σε μια νέα φάση της γονεϊκότητας, όπου καλούνται να μετατραπούν από καθοδηγητές σε πιο φιλικούς συνομιλητές με τα παιδιά τους.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θέτουν λιγότερους περιορισμούς, να επιδεικνύουν περισσότερη κατανόηση, να παρακολουθούν τις καταστάσεις και να είναι λιγότερο επεμβατικοί. Η διατήρηση της ισορροπίας σε αυτή τη διαδικασία δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Μια λανθασμένη προσέγγιση μπορεί να απομακρύνει τους εφήβους ακόμη περισσότερο. Συχνά, δεν γνωρίζουμε πώς να αντιδράσουμε. Είμαστε ήδη ενήμεροι για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Ίσως αν κατανοήσουμε τους λόγους πίσω από αυτές τις συμπεριφορές, να μπορέσουμε να τις διαχειριστούμε πιο αποτελεσματικά. Οι έφηβοι τείνουν να απομακρύνονται από τους γονείς τους, αλλά ταυτόχρονα χρειάζονται την παρουσία τους για συναισθηματική στήριξη και αίσθηση ασφάλειας.
Εφηβεία: Τρεις λόγοι για τους οποίους τα παιδιά απομακρύνονται από τους γονείς τους
Τα έφηβα παιδιά απομακρύνονται διότι…
1. Προσπαθούν να αντιληφθούν την ταυτότητά τους:
Οι έφηβοι αρχίζουν να διαμορφώνουν τη δική τους ταυτότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, απομακρύνονται από τους γονείς τους προκειμένου να αποκτήσουν τον απαραίτητο χώρο για να ανακαλύψουν ποιοι είναι, χωρίς την παρουσία τους.
2. Ανησυχούν μήπως τους κρίνουν:
Κατά την εφηβεία, οι γονείς θα πρέπει να παρέχουν στήριξη στα παιδιά τους χωρίς να προσπαθούν να επιλύσουν τα προβλήματά τους. Όταν τα παιδιά επικοινωνούν με τους γονείς τους, επιθυμούν κατανόηση και όχι έτοιμες λύσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, η προτεινόμενη λύση μπορεί να εκληφθεί ως “κρίση” και να τους δημιουργήσει την αίσθηση ότι κρίνονται.
3. Αισθάνονται ντροπή:
Όταν τα παιδιά νιώθουν ντροπή, κάτι που συμβαίνει συχνά στους εφήβους, επιθυμούν να απομακρύνουν τους γονείς τους για να αποφύγουν την επιπλέον αίσθηση ντροπής. Η ντροπή τους προκαλεί αίσθηση ευαλωτότητας και θυμού.
