Ο σκύλος δεν μας αφήνει να τον πλησιάσουμε την ώρα που τρώει ή παίζει με το αγαπημένο του παιχνίδι – Γιατί το κάνει, πότε φταίμε
Ένας σκύλος μπορεί να θεωρεί «κτήμα» του το φαγητό του, τα παιχνίδια του, ακόμα και τον άνθρωπό του.
Και να τα προστατεύει… με νύχια και με δόντια.
Για εκείνον είναι μια φυσιολογική αντίδραση, αλλά είναι και μία συμπεριφορά επικίνδυνη.
Η καλύτερη μέθοδος εκπαίδευσης του σκύλου για όλες τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές είναι η πρόληψη
«Σίγουρα έχετε ακούσει ότι δεν ενοχλούμε ποτέ έναν σκύλο όταν τρώει ή όταν παίζει με το κόκκαλο του. Το φαγητό συνδέεται με το ένστικτο επιβίωσης του σκύλου, γι΄αυτό και κάποιοι το προστατεύουν. Όπως και εμείς, οι άνθρωποι, αποθηκεύουμε φαγητά, προφυλάσσουμε αντικείμενα (σπίτι, αυτοκίνητο κ.ά), που έχουν αξία για εμάς», αναφέρει ο εκπαιδευτής σκύλων, Πάνος Κυριακόπουλος.
Εξηγεί ότι ο σκύλος, για να προφυλάξει αντικείμενα που έχουν υψηλή αξία για εκείνον, θα προσπαθήσει να τα κρύψει. Στην περίπτωση, όμως, που νιώσει απειλή, δηλαδή όταν πάμε να τού τα πάρουμε, θα αντιδράσει με διάφορους τρόπους. Ανάλογα με τον σκύλο, και πόσες φορές έχει επαναληφθεί αυτή η ενέργεια μας.
«Η συνηθέστερη αντίδραση του σκύλου μας, που προστατεύει το φαγητό, τα παιχνίδια, το κρεβάτι του, ή ακόμα και τον ιδιοκτήτη του, είναι, αρχικά, το γρύλισμα. Με το γρύλισμα μάς προειδοποιεί. Εάν συνεχίσουμε να τον πλησιάζουμε, θα προχωρήσει στη συνέχεια, δυστυχώς, στο δάγκωμα», επισημαίνει ο εκπαιδευτής σκύλων.
Μπορεί να είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά του αγαπημένου μας φίλου, όπως λέει ο κ. Κυριακόπουλος, αλλά ταυτόχρονα είναι και επικίνδυνη για εμάς.
Οι λάθος χειρισμοί των κηδεμόνων σκύλων οδηγούν τον μικρό μας φίλο σε αυτή τη συμπεριφορά
«Καθημερινά έρχομαι σε επαφή με παρά πολλά σκυλάκια. Δυστυχώς, έχω διαπιστώσει ότι αυτή η συμπεριφορά (resource guarding), κατά ένα τεράστιο ποσοστό, ξεκινά από λάθος χειρισμούς των κηδεμόνων τους.
Συνήθως η υπερ-προστασία ξεκινά από πολύ μικρή ηλικία. Σε κουτάβια που είναι ανεξέλεγκτα μέσα στο σπίτι και δεν έχει διαμορφωθεί ένας ασφαλής χώρος για την ανάπτυξη τους», αναφέρει ο κ. Κυριακόπουλος.
Δεν είναι δυνατόν, όπως λέει, να έχουμε τα πάντα εκτεθειμένα μέσα στο σπίτι και να απαιτούμε από τον σκύλο μας να μην πειράξει τίποτα. Τον κυνηγάμε όταν αρπάζει το ακριβό μας παπούτσι ή την τσάντα, και τον μαλώνουμε. Και δεν να τού έχουμε διδάξει τι είναι επιτρεπτό και τι όχι.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον εκπαιδευτή, να χαλάει η σχέση εμπιστοσύνης, και οτιδήποτε έχει στην κατοχή του, να νομίζει ότι θα του το αφαιρέσουμε.
«Όταν δεν μάς εμπιστεύεται ο σκύλος μας, προσπαθεί να κρατήσει στην κατοχή του οτιδήποτε έχει αρπάξει από εμάς.
Οι κηδεμόνες πρέπει να καταλάβουν ότι το γρύλισμα είναι το μεγαλύτερο «δώρο» από τον σκύλο μας, καθώς μάς προειδοποιεί πριν προβεί σε κάτι χειρότερο.
Σε αυτό το στάδιο προσπαθεί να μάς σταματήσει, δεν θέλει να μάς δαγκώσει. Και σε αυτή τη περίπτωση, το συνηθέστερο λάθος από όλους τους κηδεμόνες είναι το έντονο μάλωμα και οι φωνές.
Ο σκύλος μας δεν έχει, πλέον, άλλα περιθώρια και, απλά, αντιδρά αντανακλαστικά», εξηγεί ο κ. Κυριακόπουλος.
Η πρόληψη είναι η καλύτερη μέθοδος εκπαίδευσης
Η καλύτερη μέθοδος εκπαίδευσης του αγαπημένου μας φίλου για όλες τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές, όπως υποστηρίζει ο κ. Κυριακόπουλος, είναι η πρόληψη.
Μην αμελείτε αυτή τη συμπεριφορά, πιστεύοντας ότι ο σκύλος σας θα ωριμάσει και θα καταλάβει από μόνος του ότι είναι λάθος, διευκρινίζει.
Επίσης, αναφέρει ότι με τη σωστή μέθοδο από έναν επαγγελματία εκπαιδευτή, αρκετή ψυχραιμία, υπομονή και συνέπεια, αλλάζουν όλες οι συμπεριφορές, όπως και το resource guarding.
Τέλος, μας βάζει σε σκέψεις λέγοντας: «Σε κάποια άλλα σπίτια που επισκέπτομαι, μου αναφέρουν ότι ο σκύλος τους δεν είναι υπερ-προστατευτικός με όλα τα μέλη της οικογένειας. Αναρωτηθείτε, γιατί άραγε; Για σκεφτείτε… Μιλήστε με έναν ειδικό και αρχίστε να χτίζετε σωστά μια σχέση εμπιστοσύνης με το σκυλάκι σας, ώστε να έχετε μια αρμονική συμβίωση στην καθημερινότητα σας».
