Πέθανε ο Γιάννης Φέρτης
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών ο σπουδαίος ηθοποιός Γιάννης Φέρτης.
Ο Γιάννης Φέρτης γεννήθηκε το 1938. Αποφοίτησε από τη σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν το 1958 και το 1959 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο, στο έργο «Η ηλικία της νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Ακολούθησαν έργα όπως «Όρνιθες», του Αριστοφάνη, «Ευρυδίκη», του Ζαν Ανούιγ, «Γλυκό πουλί της νιότης», του Τενεσί Ουίλιαμς, «Επικίνδυνη στροφή», του Τζον Πρίσλεϊ, «Άσκηση πέντε δακτύλων», του Πίτερ Σάφερ, «Ο δικέφαλος αετός», του Ζαν Κοκτώ. Έγινε συνιδρυτής του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου και εμφανίστηκε στα έργα «Σελ Καπιταίν» του Σερζ Ρεζβάνι και «Η μάνα» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Από το 1967 και για μια δεκαετία, ως θιασάρχης μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου ανέβασε σημαντικά θεατρικά έργα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, πρωταγωνίστησε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Νυφικό κρεβάτι» του Γιαν ντε Χάρντογκ, με τον θίασο Καρέζη-Καζάκου στην «Παναγία των δολαρίων» του Γκάρσον Κάνιν και με τους Μάνο Κατράκη και Μελίνα Μερκούρη στο έργο «Συντροφιά» του Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις «Ξενοδοχείο ο παράδεισος» του Ζορζ Φεντώ, «Λοκαντιέρα» του Κάρλο Γκολντόνι, «Καινούρια σελίδα» του Νιλ Σάιμον, ενώ συμμετείχε επίσης στις επιθεωρήσεις «Γελάς Ελλάς αγελάς» και «Χορός» του Οζαλόγγου.
Πέθανε ο Γιάννης Φέρτης
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 συνεργάστηκε με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου και ερμήνευσε τον «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ (1990) και τον «Άμλετ» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1991 και 1992).
Το 1997 ερμήνευσε τον «Δον Ζουάν» του Μολιέρου σε παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου. Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις «Ούτε κρύο ούτε ζέστη» του Φραντς Ξάβερ Κρόετς, ενώ συμμετείχε και στην παράσταση-αφιέρωμα στον ποιητή Γιώργο Σεφέρη με τίτλο « Όπου και να ταξιδέψω….
Το 2000 συνεργάστηκε ξανά με το Αμφιθέατρο ερμηνεύοντας τον Φάουστ του Γιόχαν Γκαίτε. Την περίοδο 2000 -2001 πρωταγωνίστησε στο έργο «Ο θαυματοποιός» του Μπράιαν Φρίελ στο Απλό Θέατρο, για το οποίο απέσπασε το Βραβείο Ερμηνείας Αιμίλιος Βεάκης. Το 2003 συνεργάστηκε ξανά με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» και πρωταγωνίστησε στην παράσταση «Προσωπική συμφωνία», του Ρόναλντ Χάργουντ, η οποία γνώρισε μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία για δύο σεζόν, ενώ συμμετείχε και στη μουσική παράσταση-αφιέρωμα των μαθητών της σχολής του Θεάτρου Τέχνης στους Κάρολο Κουν και Μάνο Χατζιδάκι. Το 2004 ερμήνευσε τον μονόλογο του Μ. Μακλιαμόρ «Το πορτρέτο» του Όσκαρ Ουάιλντ και πρωταγωνίστησε στις «Τρεις αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς.
Το 2007 πρωταγωνίστησε στην «Επιστροφή» του Τζόζεφ Κόνραντ, όπου τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού. Το 2008 πρωταγωνίστησε στην «Επιστροφή» της γηραιάς κυρίας του Φρίντριχ Ντίρενματ και το 2009 στον «Βυσσινόκηπο», του Τσέχοφ στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.
Το 2010 έπαιξε στο βραβευμένο έργο «Ο θεός της σφαγής», της Γιασμίνα Ρεζά, την περίοδο 2011-2013 στην παράσταση «Ο δρόμος περνάει από μέσα», του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ενώ το 2012 ερμήνευσε τον «Πατέρα», του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ. Την περίοδο 2014-2015 ερμήνευσε τον «Θείο Βάνια», του Αντόν Τσέχοφ. Το 2016 πρωταγωνίστησε στην παράσταση «Από τη σιωπή έως την άνοιξη», του Λεωνίδα Προυσαλίδη.
Τη διετία 2017-2018 πρωταγωνίστησε στους «Ήρωες», του Ζεράρ Σιμπλερά σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, όπου και τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού 2018. Το 2019 πρωταγωνίστησε στο βραβευμένο έργο της Μαρίλια Σαμπέρ Τόρες «Ένας αληθινός καουμπόι».
Υπήρξε παντρεμένος με την Ξένια Καλογεροπούλου, τη Μιμή Ντενίση ενώ από το 2001 σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Μαρίνα Ψάλτη.
