Σκύλος: Γιατί γαβγίζει όταν μας αγκαλιάζουν – Είναι αλήθεια ότι ζηλεύει;
Έχετε διαπιστώσει ότι ο σκύλος σας αντιδρά κάθε φορά που σας αγκαλιάζουν, και πιστεύετε ότι ζηλεύει;
Μήπως, το βρίσκετε χαριτωμένο και το προκαλείτε σκόπιμα; Τι σας «λέει» ο σκύλος σας, και γιατί αυτή η συμπεριφορά πρέπει να σταματήσει
Είναι κάποιες συμπεριφορές του σκύλου, που τις βρίσκουμε τρισχαριτωμένες, επειδή μας φτιάχνουν τη διάθεση και μας κάνουν να χαμογελάμε.
Μάλιστα, τις κινήσεις αυτές τις ερμηνεύουμε σύμφωνα με δικές μας συναισθηματικές αντιδράσεις.
Το επιβεβαιώνει και η διπλωματούχος εκπαιδεύτρια σκύλων και σύμβουλος συμπεριφοράς, Ειρήνη Χαρμπούρου: «Υπάρχουν πολλές συμπεριφορές του σκύλου μας, τις οποίες «μεταφράζουμε» πολύ διαφορετικά από την πραγματική τους εξήγηση.
Υπάρχουν ακόμη περισσότερες συμπεριφορές, τις οποίες εμείς οι ίδιοι έχουμε ενισχύσει, επειδή μας φάνηκαν χαριτωμένες, ή και αστείες».
Ας δούμε, όμως, τι ισχύει μέσα από τα μάτια του σκύλου, για μια συμπεριφορά που οι περισσότεροι κηδεμόνες σκύλων παρερμηνεύουν και ενισχύουν.
«Κηδεμόνες αγκαλιάζονται επίτηδες, κάνουν ότι φιλιούνται, επειδή το σκυλάκι τους μπαίνει ανάμεσά τους και γαβγίζει, ή πηδά πάνω τους.
Γιατί νομίζουν πως συμβαίνει αυτό; Και γιατί συμβαίνει πραγματικά;
Οι άνθρωποι παρομοιάζουν δικές τους συμπεριφορές και συναισθήματα με τα αντίστοιχα του σκύλου.
Το φαινόμενο αυτό κατά το οποίο ο άνθρωπος αποδίδει σε μη ανθρώπινα όντα, αντικείμενα ή ζώα, ανθρώπινες ιδιότητες, ονομάζεται ανθρωπομορφισμός.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι περισσότεροι θεωρούν πως το σκυλάκι τους εκφράζει αυτή τη συμπεριφορά, επειδή ζηλεύει.
Το συναίσθημα της ζήλειας, όμως, είναι ένα σύνθετο συναίσθημα, το οποίο ο εγκέφαλος του σκύλου είναι αδύνατον να βιώσει», επισημαίνει η κα Χαρμπούρου.
Γιατί, λοιπόν, ένας σκύλος αντιδρά με αυτόν τον τρόπο;
Δύο είναι οι λόγοι, σύμφωνα με τη διπλωματούχο εκπαιδεύτρια σκύλων και σύμβουλο συμπεριφοράς:
«1) Οι σκύλοι, στην προσπάθεια τους να επικοινωνήσουν μαζί μας, χρησιμοποιούν τη δική τους «γλώσσα του σώματος», την εξωλεκτική επικοινωνία. Αυτή η επικοινωνία επιτυγχάνεται μέσω των σημάτων ηρεμίας. Τα σήματα ηρεμίας, πρώτη μελέτησε και κατέγραψε η εκπαιδεύτρια σκύλων, Turid Rugaas, στο βιβλίο της ”On talking termswith dogs”.
Στα σήματα ηρεμίας συγκαταλέγεται και o διαχωρισμός υποκειμένων (split the up).
Από την πλευρά των σκύλων δεν είναι φυσιολογικό, δύο όντα να βρίσκονται τόσο κοντά. Το να βρίσκονται τόσο κοντά, σημαίνει πως πρόκειται να συμβεί κάποια διαμάχη.
Όταν, λοιπόν, ένα ζευγάρι αγκαλιάζεται, ο σκύλος παίρνει τον ρόλο του διαμεσολαβητή, με σκοπό να αποτρέψει αυτή τη διαμάχη.
Αυτό προσπαθεί να το πετύχει, γαβγίζοντας, πηδώντας πάνω τους, ή, ακόμη, και τοποθετώντας το σώμα του ανάμεσά τους.
Ένας σκύλος διαμεσολαβητής μπορεί να παρέμβει ανάμεσα, είτε σε δύο ανθρώπους, είτε σε δύο σκύλους.
2) Διαφύλαξη πόρων (resource guarding)
Πόρος για τον σκύλο θεωρείται οτιδήποτε έχει μεγάλη αξία γι’ αυτόν.
Πόρος, ή αλλιώς προνόμιο, μπορεί να είναι το φαγητό του, τα παιχνίδια του, η θέση του στο σπίτι, ή ο κηδεμόνας του.
Συνεπώς, όταν κάποιος αγκαλιάζει τον κηδεμόνα του, ο σκύλος θεωρεί πως πρέπει να τον προστατέψει.
Η φύλαξη είναι μια συμπεριφορά που δεν θέλουμε να παρουσιάζει ο σκύλος μας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πρόβλημα το έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι οι κηδεμόνες.
Το ότι ένας σκύλος νιώθει την ανάγκη να προστατεύσει κάτι που του ανήκει, σημαίνει πως βιώνει μια τρομερά στρεσσογόνο κατάσταση.
Το να ενισχύουμε συνεχώς αυτή τη συμπεριφορά, είναι λάθος, και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσει σε περαιτέρω επιθετικές συμπεριφορές».
Για να μην υπάρξει το ενδεχόμενο, ο σκύλος να εκδηλώσει επιθετική συμπεριφορά,
είναι προτιμότερο να την σταματήσει.
Πώς θα γίνει αυτό;
Η κα Χαρμπούρου δίνει πέντε συμβουλές:
«Σαν κηδεμόνες, με αγάπη για τους σκύλους μας, θα θέλαμε να ζουν σε ένα ήρεμο περιβάλλον, στο οποίο να μη νιώθουν την ανάγκη να προστατευτούν, ή να προστατεύσουν τα προνόμια τους.
Αυτό θα το επιτύχουμε, ακολουθώντας τα παρακάτω.
1. Δεν προκαλούμε τον σκύλο να εκδηλώσει τη συμπεριφορά.
2. Είμαστε προνοητικοί στις συνθήκες όπου ο σκύλος μας εμφανίζει τη συμπεριφορά.
3. Σταματάμε να τροφοδοτούμε αυτή τη συμπεριφορά.
4. Επιλέγουμε να είμαστε ήρεμοι, χωρίς να αναστατώνουμε άσκοπα τον σκύλο.
5. Αν ο σκύλος έχει κάποια θέση στον χώρο, μπορούμε να ενισχύσουμε αυτή τη θέση, έτσι ώστε να επιλέγει να πηγαίνει εκεί.
Με τη βοήθεια ενός εκπαιδευτή μπορούμε να χωρίσουμε σε κομμάτια τη συμπεριφορά, λύνοντάς τα ένα – ένα».
Η κυρία Ειρήνη Χαρμπούρου είναι διπλωματούχος εκπαιδεύτρια σκύλων και σύμβουλος συμπεριφοράς, απόφοιτη των σχολών «Kynagon Dog Trainers» και Woofland Academy. Παρακολουθεί ανελλιπώς σεμινάρια για να εμπλουτίσει τις γνώσεις της πάνω στον τομέα της θετικής εκπαίδευσης.
Ζει στην Πρέβεζα.
