Το Ναυάγιο: Η κριτική του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη
Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει την κριτική του για τη νέα δραματική σειρά του MEGA, «Το Ναυάγιο» .
Στις 7 Δεκεμβρίου του 1966 συνέβη ένα ναυάγιο που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα.
Δεν υπήρχε ακόμα τηλεόραση, ή μάλλον υπήρχε αλλά ήταν στα πρώτα της δειλά βήματα, δεν υπήρχαν φυσικά social media και έπρεπε να είναι κάτι πολύ σημαντικό σαν γεγονός για να γίνει πρωτοσέλιδο αν δεν ήταν πολιτικό θέμα.
Το ναυάγιο όμως του πλοίου «Ηράκλειον» ή μάλλον το ναυάγιο της Φαλκονέρας όπως έμεινε στην ιστορία ήταν το θέμα της ημέρας και οι λεπτομέρειες που γράφανε ήταν ανατριχιαστικές.
Αν θυμάμαι καλά από τα πιο ανατριχιαστικά πράγματα που είχαμε ακούσει τότε, ήταν πώς πνίγηκε και ένας πρωταθλητής κολύμβησης προσπαθώντας να σώσει ανθρώπους από τον πνιγμό!
Η σειρά «Το Ναυάγιο» του MEGA βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Σπύρου Πετρουλάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας και φαντάζομαι ,-γιατί δεν το έχω διαβάσει- ότι πρόκειται για διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων που μπλέκουν και έχουν ως κοινό παρονομαστή το ταξίδι τους με το πλοίο που κουβαλούσε άσχημη μοίρα.
Τουλάχιστον από αυτό που είδα στα πρώτα δυο επεισόδια. Φυσικά δεν χρησιμοποιείται το όνομα του πλοίου και όλα είναι με διαφορετικά ονόματα, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό, γιατί κανείς δεν δηλώνει ότι φτιάχνει ντοκιμαντέρ όσον αφορά τη σειρά ούτε ότι κάνει ρεπορτάζ όσον αφορά το βιβλίο.
Όταν τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και κυρίως όταν τα πράγματα είναι επιτυχημένα, άρα καλά, δεν χρειάζεται να γράψεις πολλά. Τα πολλά τα γράφεις όταν πρέπει να ξεκαθαρίσεις λεπτομέρειες, που και γιατί δεν πήγαν κάπου καλά.
Μια εξαιρετική σειρά με στέρεο σενάριο και στιβαρή σκηνοθεσία
Η σειρά «Το Ναυάγιο» φάνηκε από τα δυο πρώτα επεισόδια πως είναι εξαιρετική, είναι εκπληκτική αναπαράσταση εποχής η οποία δεν είναι μόνο στο ότι είναι πιστά τα ρούχα, τα χτενίσματα, τα έπιπλα, τα κάδρα στους τοίχους, τα τασάκια, είναι και η φωτογραφία, είναι και η ατμόσφαιρα που βγαίνει που σε κατακτά σαν θεατή.
Ιστορίες διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά τι ωραία που έχουν σκηνοθετηθεί και τι ωραία που έχουν καθοδηγηθεί σκηνοθετικά οι ηθοποιοί – όλοι είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλον- αλλά έχουν και ένα γραπτό να ερμηνεύσουν όσον αφορά το ρόλο τους.
Φαίνεται πως όπου νάνε θα αρχίσουν να εμφανίζονται και τα εφέ γιατί βέβαια όσον αφορά τις θάλασσες, τα πλοία, το ναυάγιο θα χρειαστούν ειδικά εφέ και θέλω να δω πόσο επιτυχημένα θα είναι, αλλά κρίνοντας από αυτό που είδα, αμφιβάλλω αν θα έχει γίνει προχειροδουλειά – ποτέ δεν ξέρεις βέβαια-.
Αυτό που είδα με καθήλωσε και με γοήτευσε και είναι μέχρι τώρα από τα καινούργια μαζί με τις «Ψυχοκόρες» του ANT ότι καλύτερο σε σειρά εποχής.
Η προσοχή στη λεπτομέρεια που όμως δεν κάνει τους συντελεστές να χάνουν την ουσία που είναι το δράμα και βέβαια υπάρχει και στέρεο σενάριο και στιβαρή σκηνοθεσία και όλα αυτά που κάνουν την εικόνα και το αποτέλεσμα ακόμα πιο γοητευτικό.
Όπως είπα πιο πάνω θα επανέλθω γιατί θέλω να δω την ποιότητα και το επίπεδο των εφέ καθώς και τη δραματικότητα του ναυαγίου.
