Σκληρή χωρίς αντίπαλο : Η σικάτη επαναστάτρια που λατρεύτηκε ως κακιά του Ελληνικού Κινηματογράφου
Η δεινή μεταφράστρια (πάνω από 100 βιβλία, με προτίμηση στις αστυνομικές ιστορίες και τα SAS του Gérard de Villiers) που λατρεύτηκε όσο ποτέ ως κακιά του Ελληνικού Κινηματογράφου .
Ήταν η σπουδαιότερη κακιά του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Και ήταν σπουδαία γιατί ήταν εκπληκτική. Αλλά ήταν πάνω απ’ όλα μια δυναμική γυναίκα, αστή, που πάλεψε μόνη της και που έζησε τη ζωή της ως το μεδούλι. Η Τασσώ Καββαδία δεν ήταν η σταρ-πρωταγωνίστρια. Αγαπήθηκε όμως και δεν ξεχάστηκε. Σαν να ήταν σταρ πρώτης γραμμής – και δικαίως.
Ο γάμος, οι σπουδές και το διαζύγιο
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1921. Όταν ήταν 2 ετών, η οικογένεια μετακομίζει στην Αθήνα, όπου η Τασσώ περνά άνετα και ξένοιαστα παιδικά χρόνια. Τελειώνει το Γυμνάσιο και έχει όνειρο να σπουδάσει υποκριτική, αλλά… O πατέρας της έσπευσε να την παντρέψει το 1942, σε ηλικία 21 ετών, με έναν βιομήχανο, τον Αντώνη Σαλαπάτα. Απέκτησε τρία παιδιά: τον Γιώργο, τον Βασίλη και την Ευγενία.
Ωστόσο, επτά χρόνια αργότερα η νεαρή Τασσώ παίρνει τη δύσκολη –και κόντρα σε όλους– απόφαση να χωρίσει και να κυνηγήσει το όνειρό της. Είχε κάνει το θέλημα των γονιών της, ήταν τώρα ώρα να ακολουθήσει τη δική της επιθυμία.
Σκληρή χωρίς αντίπαλο : Η σικάτη επαναστάτρια που λατρεύτηκε ως κακιά του Ελληνικού Κινηματογράφου
Σε συνέντευξή της είχε πει:
«Εκείνα τα χρόνια με τον πρώτο σύζυγό μου ήταν πολύ δημιουργικά για μένα. Σπούδασα πιάνο, έμαθα τη γραφή των τυφλών και έγραφα βιβλία γι’ αυτούς, ήμουν νοσοκόμα και ανήκα στο τμήμα ψυχαγωγίας του Ερυθρού Σταυρού –γιατί τότε ήταν ο πόλεμος του ’40– κι ένα σωρό άλλα πράγματα, παράλληλα με τις υποχρεώσεις μου ως μητέρα. Εξέπεμπα όμως σε άλλο μήκος κύματος από εκείνον και διαλύσαμε το γάμο μας».
Ναι ακόμα και σήμερα, μια γυναίκα με τρία παιδιά να τελειώνει έναν γάμο και να ψάχνει τη ζωή της μέσα από τις σπουδές, είναι σπάνιο. Πόσο μάλλον τότε, που ήταν σχεδόν κατακριτέο. Όμως μια γυναίκα με προσωπικότητα δεν ενδιαφέρεται για το τι θα πει ο κόσμος.
Σκληρή χωρίς αντίπαλο : Η σικάτη επαναστάτρια που λατρεύτηκε ως κακιά του Ελληνικού Κινηματογράφου
Συναντήσεις με αξιοσημείωτους ανθρώπους
Η νεαρή διαζευγμένη φεύγει στο Παρίσι όπου σπουδάζει διακόσμηση. Ο Γιάννης Τσαρούχης είναι αυτός που την παροτρύνει να κάνει μαθήματα υποκριτικής στο Θέατρο Τέχνης με τον Κάρολο Κουν.
«Όταν πήγα στη Σχολή του Κουν, ήμουν 27 χρόνων και τους είπα ότι είμαι μεγάλη, αλλά μου απάντησαν ότι δεν υπάρχει ηλικία στην τέχνη.
»Κοντά στον Κουν έμεινα επτά χρόνια, τρία στη Σχολή και τέσσερα στο Θέατρο Τέχνης της Σταδίου, που τότε στήθηκε. Έπαιξα πολλούς και διαφορετικούς ρόλους με μοναδική πληρωμή ένα φλιτζάνι καφέ και ένα πακέτο τσιγάρα», είχε πει η ηθοποιός σε συνέντευξή της.
Ο Κάρολος Κουν ήταν πολύ αυστηρός με τους μαθητές του. Προτιμούσε να κάνουν παράλληλα μια οποιαδήποτε δουλειά για επιβίωση, παρά να παίξουν στον κινηματογράφο. Όταν ο Μιχάλης Κακογιάννης την ζήτησε για το ρόλο της συζύγου του Γιώργου Παππά στο Κυριακάτικο ξύπνημα, η ΚαβΒαδία πήρε μεν την άδεια του Κουν, αλλά στην ουσία τον πέτυχε στο ύπνο σύμφωνα με το pontosnews.gr .
Όταν εκείνος κατάλαβε τι είχε συμβεί, ήταν πολύ αργά.
«Δεν ήμουν κακιά, ήμουν αυστηρή»
Κάτι το επιβλητικό παρουσιαστικό της, κάτι η αυστηρή της ματιά, την έκαναν περιζήτητη σε ρόλους κακιάς. Είτε αυτό ήταν σε κωμωδία είτε σε δράμα.
Το επιστέγασμα αυτής της πορείας ήταν φυσικά η Αμαρτία της ομορφιάς, όπου σαν αδίστακτη Αικατερίνη Βλαστού φτάνει το ρόλο της σε κρεσέντο Μπετ Ντέιβις.
Στην ουσία ήταν ο προτελευταίος ρόλος της ως κακιά. «Δεν ήμουν κακιά, ήμουν αυστηρή» έλεγε σε συνεντεύξεις της. Και ξεσπούσε σε γέλια. Και επειδή μιλάμε για άλλες εποχές και έναν πιο αγνό κόσμο, η Τασσώ Καββ8αδία έγινε πολλές φορές αντικείμενο εχθρότητας από το κοινό. Την βλέπανε στο δρόμο και την κοιτούσαν με μίσος. Φυσικά εξαιτίας των ρόλων της. Τρανή απόδειξη πόσο καλή ήταν σε αυτούς.
Η γλυκιά κυρία των βιβλίων και της οικογένειάς της
Η Τασσώ Καββαδία εκτός από το θέατρο και τον κινηματογράφο, εργάστηκε στο ραδιόφωνο, γράφοντας κείμενα για μια γυναικεία εκπομπή, και σε περιοδικά και εφημερίδες, κάνοντας ελεύθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Αργότερα, ασχολήθηκε και με μεταφράσεις κειμένων.
Το 1965 παντρεύτηκε με τον δημοσιογράφο Βασίλη Καζαντζή, αν και ο πρόωρος θάνατός του την ανάγκασε να περάσει τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής της μόνη.
«Στην προσωπική μου ζωή είμαι εντελώς διαφορετική και οι νύφες μου λένε ότι είμαι καλή πεθερά», είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή της. Παρ’ όλα αυτά είχε δηλώσει πως ενώ ήταν πολύ ήρεμη με τα εγγόνια της, εκείνα φοβόντουσαν τη ματιά της.
Κόντρα στην κινηματογραφική της περσόνα, η Τασσώ Καββαδία ήταν ένας γλυκύτατος άνθρωπος που κυκλοφορούσε συχνά με τις συγκοινωνίες και μιλούσε με χαρά με τον κόσμο που την πλησίαζε. Μέχρι που την κατέβαλαν τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, δούλευε –και μάλιστα με υπολογιστή–, κυκλοφορούσε και χαιρόταν τη ζωή και την οικογένειά της.
«Δεν πιστεύω ότι τελειώνει η ζωή όταν γεράσεις. Δεν πρέπει να εγκαταλείπεις. Πιστεύω ότι πρέπει να κάνεις όνειρα για το αύριο», είχε πει.
Έφυγε 18 Δεκεμβρίου 2010 λίγο πριν γίνει 90 χρόνων.
