Το Συναξάρι της ημέρας (11/08)
11/8 εορτάζουν:
- Άγιος Εύπλος ο Διάκονος, ο Μεγαλομάρτυρας
- Άγιος Νήφων Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
- Άγιοι Αναστάσιος Πανεράς και Δημήτριος ο Μπεγιάζης
- Ανάμνηση των εγκαίνιων του Ναού της Θεοτόκου της Ελεούσης
- Διήγηση για την αχειροποιήτη εικόνα του Κυρίου Ιησού Χριστού
- Άγιοι Νεόφυτος, Ζήνων, Γάιος, Μάρκος, Μακάριος και Γαϊανός
- Όσιος Πασσαρίων
- Ανάμνηση Θαύματος Αγίου Σπυρίδωνα
- Όσιος Θεοδόσιος ο «εν τω Σπηλαίω»
- Άγιοι Βασίλειος και Θεόδωρος οι Οσιομάρτυρες εν τω Σπηλαίω
Το Συναξάρι της ημέρας (11/08)
Ὁ Ἅγιος Εὖπλος ὁ Διάκονος, ὁ Μεγαλομάρτυρας
Ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 3ου αἰῶνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Διοκλητιανός. Γεννήθηκε στὴν Κατάνη τῆς Σικελίας, ὅπου ἦταν καὶ διάκονος τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας. Θερμὸς κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου ὁ Εὖπλος, προσπαθοῦσε νὰ στερεώσει τὴν πίστη τῶν διωκόμενων χριστιανῶν καὶ τοὺς προέτρεπε νὰ προτιμοῦν τὰ πιὸ φρικτὰ μαρτύρια παρὰ νὰ ἀρνηθοῦν τὸ Χριστό.
Διότι «εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν εἰ ἀρνούμεθα κακεῖνος ἀρνήσεται ἡμᾶς». Ἐάν, δηλαδή, δείχνουμε ὑπομονή, τότε καὶ θὰ βασιλεύσουμε μαζὶ μ΄ αὐτὸν (τὸ Χριστό). Ἐάν, ὅμως, Τὸν ἀρνούμαστε, καὶ Ἐκεῖνος θὰ μᾶς ἀρνηθεῖ. Οἱ εἰδωλολάτρες, βλέποντας αὐτὴ τὴν δραστηριότητα τοῦ Εὔπλου, τὸν κατήγγειλαν στὸν Ἔπαρχο Καλβισιανό. Αὐτὸς προσπάθησε μὲ συζήτηση νὰ πείσει τὸν Εὖπλο ὅτι ἦταν μωρία νὰ πιστεύει στὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ ἔπρεπε τὸ συντομότερο νὰ Τὸν ἀρνηθεῖ.
Ὁ Εὖπλος ἀκαταμάχητος συζητητής, διέλυσε ἕνα πρὸς ἕνα ὅλα τὰ ἐπιχειρήματα τοῦ ἐπάρχου. Ὁ Καλβισιανός, ἀφοῦ εἶδε ὅτι δὲν τὰ ἔβγαζε πέρα μὲ τὸν Εὖπλο, διέταξε καὶ τοῦ ἔσχισαν τὶς σάρκες μὲ σιδερένια νύχια. Κατόπιν τοῦ ἔσπασαν τὶς κνῆμες μὲ σφυριὰ καὶ στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισαν. Ἐνῷ ὁ Εὖπλος ἐξακολουθοῦσε νὰ μὴν ἀρνεῖται τὸ Χριστό, μέχρι καὶ τὴν τελευταία του πνοή.
Διήγηση γιὰ τὴν Ἀχειροποίητο Εἰκόνα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ
Πρόκειται γιὰ παρόμοια διήγηση μὲ αὐτὴ τῆς 9ης Αὐγούστου. Πάντα βέβαια σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση. Ἀναφέρονται λεπτομερῶς καὶ οἱ δυὸ διηγήσεις στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικόδημου.
Οἱ Ἅγιοι Νεόφυτος, Ζήνων, Γάιος, Μᾶρκος, Μακάριος καὶ Γαϊανὸς
Μαρτύρησαν διὰ πυρός. «Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν Σύναξις ἐν τῷ ἑξαέρῳ οἴκῳ τῶν Ἁγίων καὶ ἐνδόξων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ ἐν τῆς Δαρείου».
Ὁ Ὅσιος Πασσαρίων
Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Ὁ Ἅγιος Νήφων Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Πρόκειται γιὰ τὸν Πατριάρχη Νήφωνα τὸν Β΄, ποὺ πατριάρχευσε τρεῖς φορές: α) 1486-1489 β) 1497-1498 καὶ γ) 1502. Καταγόταν ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο καὶ γεννήθηκε ἀπὸ τοὺς Μανουὴλ καὶ Μαρία. Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἦταν Νικόλαος.
Προσκολλήθηκε σὲ κάποιον μοναχὸ Ἀντώνιο καὶ ἔγινε μοναχὸς στὴν Ἐπίδαυρο μὲ τὸ ὄνομα Νήφων. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ γέροντά του, πῆγε στὸ κάστρο τῆς Νάρδας, ὅπου γνώρισε τὸν ἐνάρετο Ἁγιορείτη Ζαχαρία, μὲ τὸν ὁποῖο ἐγκαταστάθηκε στὴ Μονὴ τῆς Θεοτόκου στὴν Ἀχρίδα. Ὅταν ὁ Ζαχαρίας ἐκλέχτηκε ἀρχιεπίσκοπος Ἀχριδῶν, ὁ Νήφων ἀναχώρησε στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου χειροτονήθηκε διάκονος καὶ ἱερέας στὴ Μονὴ Διονυσίου.
Ἀπὸ τὴν Μονὴ αὐτὴ κλήθηκε νὰ γίνει Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης καὶ ἀπὸ ἐκεῖ, μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Συμεών, ἀνέλαβε τὸν οἰκουμενικὸ θρόνο. Ἀπομακρύνθηκε δυὸ φορὲς ἀπὸ τὸν θρόνο καὶ κατέφυγε στὴ Βλαχία καὶ ἀπὸ κεῖ στὸ Ἅγιον Ὄρος στὴ Μονὴ Διονυσίου. Τὴν τρίτη φορὰ ποὺ κλήθηκε στὸν Οἰκουμενικὸ θρόνο δὲν πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ πέθανε στὴ Μονή, ἀφοῦ ἔζησε ζωὴ ἀσκητική.
Ἀνάμνηση θαύματος Ἁγίου Σπυρίδωνος
Πρόκειται γιὰ τὴν ἐκδίωξη τῶν Ἀγαρηνῶν με θαυματουργικὸ τρόπο ἀπὸ τὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα, ὅταν αὐτοὶ ἀπειλοῦσαν μὲ ὁλοκληρωτικὴ καταστροφὴ τὴν Κέρκυρα τὸ 1716.
Οἱ Ἅγιοι Ἀναστάσιος ὁ Πανερὰς καὶ Δημήτριος ὁ Μπεγιάζης
Οἱ καλλίνικοι αὐτοὶ Ἅγιοι Νεομάρτυρες τοῦ Χριστοῦ, ὁ μὲν Ἀναστάσιος, ἡλικίας 20 χρονῶν, καταγόταν ἀπὸ τοὺς Ἀσωμάτους, ὁ δὲ Δημήτριος, 18 χρονῶν, ἀπὸ τὴν Ἁγιάσο τοῦ νησιοῦ Λέσβου. Μαρτύρησαν καὶ οἱ δυὸ γιὰ τὴν Ἁγία Πίστη τοῦ Χριστοῦ στὸν Κασαμπὰ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τὸ ἔτος 1816 ἢ 1819.
Οἱ νεομάρτυρες αὐτοί, ἔκαναν στὸν Κασαμπὰ τὸ ἐπάγγελμα τοῦ καλαθοποιοῦ, πιθανῶς μάλιστα νὰ ἦταν καὶ συγγενεῖς. Ἀλλὰ συγχρόνως μὲ τὴν ἐξάσκηση τοῦ ἐπαγγέλματός τους, κήρυτταν τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς Χριστιανούς, ποὺ ἦταν κάτω ἀπὸ τὸν Τούρκικο ζυγό.
Γι΄ αὐτὸ τὸ λόγο οἱ Τοῦρκοι τοὺς συνέλαβαν, τοὺς φυλάκισαν καὶ τοὺς βασάνισαν φρικτά. Ἐπειδὴ ὅμως συνέχιζαν νὰ ὁμολογοῦν καὶ νὰ κηρύττουν τὴν πίστη τους, τοὺς ἀπαγχόνισαν κάτω ἀπὸ ἕναν πλάτανο. Στὸ ὄνομα καὶ τῶν δυὸ Ἁγίων, ἀνεγέρθηκε στὴν Ἁγιάσο μεγαλοπρεπὴς ναός, ὅπου καὶ γιορτάζεται ἡ μνήμη τους 11 Αὐγούστου.
