Το Συναξάρι της ημέρας (31/7)
31/7 εορτάζουν:
- Όσιος Ευδόκιμος ο Δίκαιος
- Άγιος Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας
- Άγιοι Δώδεκα Μάρτυρες οι Ρωμαίοι
- Ανάμνηση Εγκαινίων του Ναού της Θεοτόκου στις Βλαχερναίς και Προεόρτια Προόδου Τιμίου Σταυρού
- Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Φιλίππου του Αποστόλου
- Άγιος Ανώνυμος Κρητικός Νεομάρτυρας
Το Συναξάρι της ημέρας (31/7)
Ὁ Ἅγιος Εὐδόκιμος ὁ δίκαιος
Ὁ Ἅγιος Εὐδόκιμος γεννήθηκε στὴν Καππαδοκία, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Βασίλειος καὶ εἶχε τὸ ἀξίωμα τοῦ πατρικίου, ἡ δὲ μητέρα του, Εὐδοκία. Τὸ γιό τους Εὐδόκιμο ἀνέθρεψαν ὅσο γίνεται σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου.
Καὶ ὁ Εὐδόκιμος δὲν ἄργησε νὰ φέρει καρπούς. Ἀπὸ τὴν παιδική του ἀκόμα ἡλικία, μιμήθηκε τοὺς γονεῖς του στὴ φιλανθρωπία καὶ τὴν ἐλεημοσύνη, μοιράζοντας μὲ ἁπλοχεριὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ γιὰ τὴν ἀνακούφιση κάθε εἴδους δυστυχισμένων, προπάντων δὲ ὀρφανῶν καὶ ἀπροστάτευτων ἀπόρων χηρῶν. Ὅταν ὁ Εὐδόκιμος μεγάλωσε, διορίσθηκε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Θεόφιλο (829) στρατοπεδάρχης στὴν Καππαδοκία καὶ ἔπειτα στὰ χορσιανὰ σύνορα.
Καὶ στὴ θέση του αὐτή, ὁ Εὐδόκιμος ὑπῆρξε πάντοτε ταπεινόφρων, δίκαιος καὶ φιλάνθρωπος. Ἀλλὰ στὸ 33ο ἔτος τῆς ἡλικίας του πέθανε, καὶ ἡ εἴδηση αὐτὴ ἔφερε μεγάλη λύπη στὶς ἀναρίθμητες ψυχὲς ποὺ εἶχε εὐεργετήσει.
Ὅμως ἡ δίκαια ψυχὴ τοῦ Εὐδοκίμου συναριθμήθηκε ἐκεῖ, ὅπου «οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω». Δηλαδὴ ἐκεῖ, ὅπου οἱ δίκαιοι θὰ δοξαστοῦν καὶ θὰ λάμψουν σὰν τὸν ἥλιο, στὴ βασιλεία τοῦ οὐρανίου Πατέρα τους. Ὅποιος, λοιπόν, ἔχει αὐτιὰ καὶ ἀκούει μὲ ἐνδιαφέρον καὶ ἐγκολπώνεται τὴν ἀλήθεια, ἂς ἀκούει.
Ὁ Ἅγιος Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας
Κηδευτὴς τοῦ Δεσπότη Χριστοῦ. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. (Ματθ. κζ΄ 57, 59).
Οἱ Ἅγιοι 12 Μάρτυρες οἱ Ρωμαῖοι
Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.
Προόδου (ἐξόδου) Τιμίου Σταυροῦ
Ὁ Σ. Εὐστρατιάδης γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ γράφει τὰ ἑξῆς: «Κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην ἐξήγετο ἐκ τοῦ σκευοφυλακίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ὁ τίμιος σταυρός, περιήγετο ἀνὰ τὴν πόλιν καὶ ἐξετίθετο εἰς διαφόρους ναοὺς πρὸς προσκύνησιν καὶ ἁγιασμὸν τῶν πιστῶν καὶ πάλιν ἀπετίθετο εἰς τὸ σκευοφυλάκιον.
Εἰς τοὺς κώδικας τὰ τοῦ τιμίου σταυροῦ προεόρτια ἀναγράφονται καὶ ἄρχονται ἀπὸ τῆς πρώτης Αὐγούστου, ἡ δὲ κατὰ τὴν προεόρτιον ταύτην ἀνάμνησιν ὑμνογραφία εἶναι πλούσια καὶ κεῖται ἀνέκδοτος εἰς πολλοὺς Κώδικας· καὶ ἵνα μόνον εἰς τοὺς κατ΄ αὐτὴν συντεθέντας Κανόνας περιορισθῶ, σημειῶ Κανόνα τοῦ Θεοφάνους (ἐν τοῖς Κώδ. 368 φ. 3636,1568 φ. 3α Παρισίων καὶ Ω 147 Λαύρας), τοῦ Γεωργίου Νικομήδειας (ἐν τοῖς Κώδ. 1567 φ. 240 6,13φ 351 α Παρισίων καὶ Θ 32 φ. 344α, Δ 12 φ. 273α, 1135 φ. 333α καὶ Ω 147 φ. 368α Λαύρας), ἕτερον τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου Νικομήδειας φέροντα ἀκροστιχίδα «Σταυρῷ γεγηθῶς ἐξάδω θεῖον μέλος Γεώργιος» (ἐν τῷ Παρισινῷ Κώδ. 13 φ. 352 6 καὶ τῷ τῆς Λαύρας Θ 33 φ. 5). Εἰς τοὺς αὐτοὺς δὲ Κώδικας καὶ ἄλλους Στιχηρὰ πολλά, Ἰδιόμελα, Καθίσματα κλπ».
Ἀνακομιδὴ Λειψάνων Ἁγίου Φιλίππου τοῦ Ἀποστόλου
Τὸ Ἅγιο λείψανό του μετακομίστηκε ἀπὸ τὴν Ἱεράπολη στὴν Πάφο τῆς Κύπρου, καὶ συγκεκριμένα σ΄ ἕνα χωριὸ κοντὰ σ΄ αὐτή, Ἀρσινόη ἢ Ἀρσὸς λεγόμενο. Ἐκεῖ οἰκοδομήθηκε Ναὸς στὸ ὄνομα τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου, ποὺ σῴζεται μέχρι σήμερα. Στὸ Ναὸ αὐτὸ κατέθεσαν τὸ ἅγιο λείψανο τοῦ Ἁγίου, ποὺ μέχρι καὶ σήμερα ἐπιτελεῖ θαύματα, σ΄ ὅσους προσέρχονται μὲ πίστη.
Ἀνώνυμος Κρητικὸς Νεομάρτυς
Ὁ Νεομάρτυρας αὐτὸς ἦταν ἀπὸ τὴν Κρήτη καὶ γεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς. Εἴκοσιχρονῶν βρέθηκε στὴ δούλεψη ἑνὸς Τούρκου στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Κάποια νύκτα, ὁ Τοῦρκος αὐτός, θέλησε νὰ ἐκμεταλλευτεῖ τὸν νεαρό.
Τότε ὁ εὐσεβὴς νέος ἀρνήθηκε καὶ πάνω στὴν ἀπελπισία του μαχαίρωσε τὸν Τοῦρκο μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὸς νὰ πεθάνει. Τὴν ἑπομένη μέρα οἱ φίλοι τοῦ σκοτωμένου Τούρκου, μόλις ἄκουσαν τὸ γεγονός, συνέλαβαν τὸν νεαρὸ χριστιανὸ καὶ τὸν πῆγαν στὸν δικαστή. Ἀλλ΄ ἐπειδὴ δὲν ὑπῆρχε μαρτυρία σὲ βάρος του τὸν ἄφησαν ἐλεύθερο. Μετὰ δυὸ μέρες ὅμως, τὸν συνέλαβαν πάλι καὶ ἀφοῦ τὸν βασάνισαν σκληρά, ὁμολόγησε ὅλη τὴν ἀλήθεια. Τότε ὁ δικαστὴς τοῦ πρότεινε, γιὰ νὰ σώσει τὴν ζωή του, ν΄ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ γίνει μουσουλμάνος.
Ὁ Νεομάρτυρας ἀπέῤῥιψε τὴν πρόταση τοῦ δικαστῆ καὶ μὲ θάῤῥος ὁμολόγησε πὼς γεννήθηκε, εἶναι καὶ θέλει νὰ πεθάνει χριστιανός. Τότε μία ἀπὸ τὶς μέρες τοῦ Ἰουλίου τὸ 1811, τὸν θανάτωσαν μὲ ἀπαγχονισμό. Δυὸ μέρες ἔμεινε τὸ τίμιο λείψανό του στὴν κρεμάλα, κατόπιν τὸ κατέβασαν καὶ τὸ ἔχωσαν στὴν ἄμμο.
Το Συναξάρι της ημέρας (31/7)
