Η πανδημία άφησε το σκληρό αποτύπωμά της στην υγεία μας, αλλά και στις σχέσεις μας με τους συνανθρώπους μας. Αυτό το οποίο θέλησαν να διερευνήσουν Ιρλανδοί επιστήμονες ήταν ο τρόπος με τον οποίο επηρέασε η πανδημία την ανάπτυξη των παιδιών που γεννήθηκαν στην καρδιά της.
Στην ηλικία των δύο ετών τα μωρά που γεννήθηκαν εν μέσω πανδημίας υστερούσαν στον τομέα της επικοινωνίας αλλά οι άλλοι τομείς ανάπτυξης παρέμειναν ανέπαφοι σύμφωνα με τη νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Archives of Disease in Childhood.
Το ευχάριστο νέο είναι ότι τα «μωρά της πανδημίας» είχαν αναπτυξιακό επίπεδο παρεμφερές με εκείνο που είχαν τα μωρά που είχαν γεννηθεί πριν από την πανδημία.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν συνολικά 354 οικογένειες και τα μωρά τους που γεννήθηκαν στην Ιρλανδία μεταξύ Μαρτίου και Μάϊου του 2020 – στο πρώτο κύμα του κορωνοϊού. Τα μωρά επισκέπτονταν τους παιδιάτρους στους 6 μήνες, στους 12 και στους 24 μήνες. Οι επισκέψεις, ειδικά οι πρώτες, ήταν σε μεγάλο βαθμό και οι μοναδικές «έξοδοι» των μωρών εκτός σπιτιού κάτι που γινόταν εμφανές από το μεγάλο ενδιαφέρον και την περιέργεια που έδειχναν απέναντι στο παιδιατρικό προσωπικό των ιατρείων και τα επεξηγηματικά απολογητικά σχόλια των γονιών του τύπου: «δεν βγαίνει πολύ έξω».
Οι ερευνητές συνέκριναν τα μωρά του lockdown με μια αντίστοιχη ομάδα παιδιών που είχαν γεννηθεί πριν από την πανδημία – πρόκειται για έναν περιορισμό της έρευνας ο οποίος όμως δικαιολογείται από το γεγονός ότι δεν μπορούσε να βρεθεί αντίστοιχη και συγκρίσιμη ομάδα παιδιών την ίδια χρονική περίοδο.
Κοινωνική ζωή και ανάπτυξη
Οι συγγραφείς της έρευνας Δρ Susan Byrne παιδίατρος -νευρολόγος στο Πανεπιστήμο Ιατρικής και Επιστημών Υγείας του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών Ιρλανδίας (RCSI University of Medicine and Health Sciences) και o καθηγητής παιδιατρικής Jonathan Hourihane στο ίδιο Πανεπιστήμιο σε άρθρο τους στο The Conversation παραθέτουν τις παρατηρήσεις τους.
Η κυριότερη ήταν ο μικρός κοινωνικός κύκλος των παιδιών, η απουσία επισκέψεων σε άλλα σπίτια, καθώς και δραστηριοτήτων με άλλους γονείς και παιδιά.
Στους έξι μήνες, κατά μέσο όρο μόνο τρία άτομα είχαν φιλήσει τα μωρά, συμπεριλαμβανομένων των γονιών τους – υποδηλώνοντας ότι δεν είχαν γνωρίσει πολλούς συγγενείς ή οικογενειακούς φίλους. Ένα στα τέσσερα μωρά δεν είχε γνωρίσει άλλο παιδί της ηλικίας του μέχρι τα πρώτα του γενέθλια.
Όσο για τους γονείς οι λέξεις «μοναξιά», «απομόνωση» και «πρόκληση» χαρακτήριζαν τις απαντήσεις τους για το πώς είναι να ανατρέφουν το μωρό τους εν μέσω lockdown. Στα θετικά από την άλλη πλευρά, ήταν ο περισσότερος χρόνος με τα παιδιά τους.
Οι ερευνητές εξέτασαν δέκα αναπτυξιακά ορόσημα στα πρώτα γενέθλια των μωρών. Μεταξύ αυτών, λιγότερα μωρά είχαν πει την πρώτη τους λέξη, μπορούσαν να δείξουν ή να κουνήσουν το χεράκι για «αντίο» και ελαφρώς περισσότερα μωρά μπορούσαν να μπουσουλήσουν.
Σε ηλικία δύο ετών, οι ερευνητές εξέτασαν αν αυτές οι αναπτυξιακές διαφορές είχαν αλλάξει. Οι γονείς ερωτήθηκαν αν το παιδί μπορούσε να πει δύο ή τρεις λέξεις μαζί για να μεταδώσει μια ιδέα, εάν θα μπορούσε σωστά να δείξει κάτι όταν τους ζητήθηκε (για παράδειγμα, να δείξει την μπάλα) και εάν θα μπορούσε να ακολουθήσει μια απλή εντολή (για παράδειγμα, βάλε το παιχνίδι στο τραπέζι).
Τα παιδιά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας είχαν και πάλι ελαφρώς χαμηλότερες βαθμολογίες σε ό,τι αφορά την επικοινωνία, ακόμη και αφού έγινε προσαρμογή για παράγοντες όπως το μορφωτικό επίπεδο της μητέρας και η ηλικία του παιδιού όταν συμπληρώθηκε το ερωτηματολόγιο.
Αλλά είναι καθησυχαστικό ότι τα μωρά της πανδημίας είχαν παρόμοια αποτελέσματα με αυτά που γεννήθηκαν πριν από τον κορωνοϊό στους άλλους αναπτυξιακούς τομείς που εξετάστηκαν συμπεριλαμβανομένων των κινητικών δεξιοτήτων και της ικανότητας επίλυσης προβλημάτων.
Το ευχάριστο ήταν ότι οι ερευνητές δεν παρατήρησαν σημαντικές διαφορές στις δύο ομάδες παιδιών σε ό,τι αφορά στη συμπεριφορά, σε εκδηλώσεις άγχους ή προβλήματα ύπνου.
Ερευνητικές ομάδες σε άλλες χώρες έχουν επίσης δείξει ότι τα μωρά που γεννήθηκαν λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια της πανδημίας είχαν ελαφρώς χαμηλότερα αναπτυξιακά σκορ.
Σήμερα που τα lockdown αποτελούν μια (δυσάρεστη) ανάμνηση, είναι πραγματικά σημαντικό για όλα τα μωρά να εξερευνήσουν τον συναρπαστικό κόσμο γύρω τους. Οι οικογένειες θα πρέπει να συναντώνται με συγγενείς και φίλους ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν κοινωνικό κύκλο, ερεθίσματα και φίλους για παιχνίδια. Γνωρίζουμε επίσης ότι το να μιλάμε σε μωρά και να διαβάζουμε σε μικρά παιδιά είναι πολύ ωφέλιμο.
