Συκομυζήθρα: Ένα ξεχασμένο τυρί και πώς παρασκευάζεται
Κάποτε οι άνθρωποι* ήταν, το κατά δύναμιν, πλήρεις και αυτάρκεις!!!
Συκομυζήθρα – ένα τυρί κάποιων μακρινών χρόνων, θαμμένο βαθιά στη μνήμη πολλών!!!
-. σχεδόν κάθε αυλή και μιά συκιά – και, απλά, πολύ απλά, σήκωναν τα χέρια και έκοβαν τα τρυφερά φύλλα με το μίσχο μαζί και
-. έτρεχε το γαλακτώδες υγρό έτσι, όπως ήταν τα φύλλα με το μίσχο, τα έριχναν σε ένα δοχείο μαζί με λίγο νερό και περίμεναν να βγει όλο το γάλα της συκιάς,
εν τω μεταξύ
-. έβαζαν το γάλα, συνήθως κατσικίσιο, στη φωτιά και
-. λίγο πριν αρχίσει να κοχλάζει
-. έριχναν μέσα το νεράκι με το συκόγαλα και
-. αμέσως το γάλα άρχιζε να πήζει,
-. το σούρωναν καλά σε ένα τουλπάνι, κανονικά όπως κάθε άλλο τυρί και
-. το κρεμούσαν να στραγγίσει
-. έτσι με ελάχιστα ταπεινά/πολύτιμα “προϊόντα” και σε ελάχιστο χρόνο είχαν έτοιμο το απαραίτητο τυρί, ένα πιο συμπαγές τυρί, από το τυρί που έκαναν με πυτιά, αλλά εξίσου νόστιμο
-. πολλές φορές, όταν είχαν περίσσευμα, το αλάτιζαν και το διατηρούσαν όπως όλα τα τυριά.
Πηγή, έρευνα, Κείμενο και επιμέλεια πρωτοτύπου: thalia – botanologia.gr
