Η Γη της Ελιάς: Η Αρετή γίνεται τύφλα και μεγαλουργεί
Το βράδυ πηγαίνουν όλοι στο καφενείο για ακόμα μία μουσική βραδιά που έχουν οργανώσει η Άννα και ο Πότης, ενώ η Ασπασία όταν μαθαίνει ότι θα είναι και ο Δημοσθένης εκεί επιλέγει να μείνει μόνη της, όμως της
τηλεφωνεί ο Ορέστης και κανονίζουν να περάσει από το σπίτι της…
«Έχεις πολλά κοινά με τον γιο μου, τον Κίμωνα…», του λέει την ώρα που τρώνε.
«Θα σου φανεί τρελό, αλλά ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει… τον βλέπω στον ύπνο μου και για μια στιγμή, μόλις ξυπνάω, νομίζω ότι είναι ακόμα ζωντανός…Του μιλάω….. αυτός δεν απαντάει, αλλά εγώ του μιλάω. Σαν να μην έφυγε ποτέ. Τον ρωτάω τι θέλει να του μαγειρέψω, αν ήταν δύσκολη η μέρα του. Αλλά κυρίως του λέω πόσο περήφανη με κάνει κι ότι τον αγαπώ πιο πολύ κι απ’ τη ζωή μου…», συνεχίζει η Ασπασία και βάζει τα κλάματα…
Στη μουσική βραδιά, παρά τις προειδοποιήσεις του Στάθη και της Βασιλικής, η Αρετή δεν σταματά να πίνει. «Ο Δημοσθένης λέει να μαζέψεις την Αρετή… έχει γίνει σκνίπα!», σκουντάει ο Λυκούργος τον Στάθη και του λέει χαμηλόφωνα, αλλά εκείνη συνεχίζει. «Μπράβο παιδιά! Το επόμενο τραγούδι δικό μου!», φωνάζει στον Πότη και την Άννα και σηκώνεται να τραγουδήσει.
Επιλέγει το τραγούδι του Ρέμου, «Τι ήμουνα για σένα» και πηγαίνει πάνω από τον Στάθη, ο οποίος ντρέπεται πάρα πολύ…Του κλείνει το μάτι, παίρνει το ποτήρι με το ποτό του και το κατεβάζει μονορούφι, κι εκείνος κάνει να σηκωθεί για να φύγει, όμως τον συγκρατεί ο Λυκούργος…
«Δοξάστε με!», φωνάζει στο τέλος του τραγουδιού και όλοι χειροκροτούν και σφυρίζουν, ενώ ο Στάθης είναι
να πεθάνει από την ντροπή του και η Βασιλική την τραβάει να κάτσει κάτω…
Την επόμενη ημέρα, όλη η Αρεόπολη μιλάει για την Αρετή εκτός από τον Στάθη που ακόμα δεν μπορεί να συνέλθει: «Πότη, κανόνισε! Έτσι και ξανακάνεις μουσική βραδιά κι αφήσεις την Αρετή να τραγουδήσει, θα σκοτωθούμε!», τον προειδοποιεί. Ο Δημοσθένης που έρχεται εκείνη τη στιγμή, του τραγουδά το τραγούδι που του αφιέρωσε η Αρετή κι εκείνος νευριάζει. «Αν μπουκάρει η Ασπασία εδώ μέσα κι αρχίσει να σου τραγουδάει να δω αν θα γελάς!», του λέει κι εκείνος ισχυρίζεται πως η Ασπασία δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο, καθώς ξέρει ότι δεν τα σηκώνει αυτά…
Αργότερα, ο Στάθης ανεβαίνει στη μηχανή του, βάζει μπρος, όμως του έρχεται στο μυαλό η στιγμή που η νεαρή κοπέλα, η Αλεξία, έπεσε στις ρόδες του αυτοκινήτου του. Τα χέρια του ιδρώνουν, δεν μπορεί να πάρει
ανάσα και παθαίνει κρίση πανικού.
Κατεβαίνει από τη μηχανή, βγάζει το κράνος, κάθεται στο πεζοδρόμιο για να ηρεμήσει και τηλεφωνεί στον Λυκούργο:
«Έλα Λυκούργο, θα μου κάνεις μια χάρη; Μπορείς να έρθεις απ’ το σπίτι να με πάρεις και να με πετάξεις στα κτήματα; Χάλασε η μηχανή μου και δεν παίρνει μπρος! Σε ευχαριστώ…», του λέει ψέματα κλείνει το τηλέφωνο και κυριεύεται από το άγχος…
