Ο Παράσχος δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο Βίκος τελικά είναι ζωντανός.Μαύρο Ρόδο: Οι πύλες της κολάσεως έχουν ανοίξει και σε περιμένουν
«Έχω κάνει συμφωνία με το διάβολο!» του λέει και του ζητάει να πάνε μια βόλτα. Ο Παράσχος μένει σιωπηλός, ταράζεται και κοιτάζει το ρολόι του, λέγοντας του ότι έχει ένα ραντεβού. «Να σου πω την αλήθεια, μ’ αρέσει που έχω το αποκλειστικό προνόμιο
να βλέπω πρώτη φορά το φόβο στη μούρη σου…
Θα το θυμάμαι για πάντα! Ψάξε με αν θες, δεν έχω όπλο επάνω μου, απλά να σε αποχαιρετήσω ήρθα», του λέει ο Βίκος, βλέποντας τον τρομαγμένο..
Πηγαίνουν στην αποθήκη και Παράσχος προσπαθεί να παραμείνει ψύχραιμος και να ζυγίσει τις προθέσεις του. «Για λέγε τώρα, γιατί είπες να σε περιμένει απόψε ο Καστρινός;», τον ρωτά ο Βίκος και μία απότομη κίνηση βγάζει το όπλο που έχει κρυμμένο στην κάλτσα του και περνάει σιγαστήρα…
Ο Βίκος με το όπλο στο χέρι κάνει κύκλους γύρω από το σημείο της καρδιάς του Παράσχου. «Η ζωή μου με την Αλεξία είναι το μόνο που με νοιάζει. Αυτά που σκοπεύεις να πεις στον Καστρινό, μπορεί να φτάσουν και στα αυτιά της Αλεξίας!», του τονίζει και ο Παράσχος του απαντά: «Αφού έχετε αποφασίσει να φύγετε μακριά.
Κρίμα δεν είναι να μείνει πίσω ένας άνθρωπος που θα βασανίζεται με αναπάντητα ερωτήματα;»
«Έτσι είναι η ζωή, δεν σου δίνει απαντήσεις για όλα. Ειλικρινά όμως, δεν μπορώ να καταλάβω, την ξαφνική σου ευαισθησία ρε Παράσχο! Άρχισες να φοβάσαι και προσπαθείς να πάρεις άφεση αμαρτιών; Είναι πολλές οι αμαρτίες σου Παράσχο, και δεν ξεπλένονται έτσι εύκολα. Οι πύλες της κολάσεως έχουν ανοίξει και σε περιμένουν φίλε μου!», του λέει ειρωνικά ο Βίκος και τον πυροβολεί.
Ο Παράσχος πέφτει κάτω νεκρός και ο Βίκος σκύβει στο αυτί του και του ψιθυρίζει:
«Όταν πάω Ισπανία, θα πιώ ένα Albariño για σένα». Βάζει το χέρι του στην τσέπη του, παίρνει το κινητό του και φεύγει χωρίς να ξανά κοιτάξει τον νεκρό Παράσχο
