Ένα φιλί θα φέρει ακόμη πιο κοντά τον Ορέστη και τη Δήμητρα, στην γη της ελιάς. Μόνο που.. τα πράγματα δε θα εξελιχθούν και τόσο ομαλά. Ο Ορέστης, μετά από μια βόλτα με το φουσκωτό, αποφασίζει πως ήρθε ο καιρός να κάνει το επόμενο βήμα.
Δίχως δεύτερη σκέψη, ορμά, αρπάζει και φιλά παθιασμένα τη Δήμητρα, στο στόμα. Εκείνη, αν και στην αρχή σαστίζει, ανταποδίδει στο φιλί του και αισθάνεται το στομάχι της να γίνεται κόμπος.
Βέβαια, το παραμύθι αυτό δε θα κρατήσει για πολύ. Αναμνήσεις του Κίμωνα θα σκοτεινιάσουν την Δήμητρα, με αποτέλεσμα εκείνη να απομακρύνεται από τον Ορέστη, μετά το φιλί τους στην γη της ελιάς.
Δε μπορεί να ξεχάσει τον πρώην της, ούτε τον τρόπο, με τον οποίο τον έχασε. Έτσι, παίρνει μια βαθιά ανάσα και ζητά από τον Ορέστη να μείνει μακριά της για λίγο, διότι χρειάζεται χρόνο. Του ανακοινώνει πως δεν είναι έτοιμη να μπει σε σχέση και πως δε θέλει να τον πληγώσει..
Ο Ορέστης στενοχωριέται, όμως δείχνει κατανόηση. Δέχεται να κρατήσει αποστάσεις, όσο κι αν μέσα του βασανίζεται. Όταν οι δυο τους μάθουν πως έχουν κοινό στόχο, θα ενωθούν ακόμη περισσότερο.
