Εξάψεις – Εφιδρώσεις: Η «παλιά» θεραπεία που επιστρέφει και δίνει λύση στα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης
Εξάψεις, νυχτερινές εφιδρώσεις και διαταραχές του ύπνου χαρακτηρίζουν την περίοδο της εμμηνόπαυσης στη ζωή μιας γυναίκας, επηρεάζοντας όλες τις πτυχές της. Υπάρχει, όμως, τρόπος να διευκολυνθεί η καθημερινότητα των γυναικών σε αυτό το μεταβατικό στάδιο;
Σύμφωνα με μια νεότερη ανασκόπηση, που δημοσιεύθηκε στο Canadian Medical Association Journal (CMAJ), επανασυστήνεται η ορμονοθεραπεία ή αλλιώς η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε γυναίκες χωρίς παράγοντες κινδύνου.
Αν και θεωρείται διαχρονικά μια ευρέως αποτελεσματική θεραπεία, σε αυτά τα πιο πρόσφατα στοιχεία συνοψίζονται η διάγνωση και η θεραπεία των συμπτωμάτων κατά την εμμηνόπαυση, καθώς και οι κίνδυνοι και τα οφέλη των θεραπειών, με στόχο να βοηθήσουν τους κλινικούς γιατρούς και τους ασθενείς να βελτιστοποιήσουν τη διαχείριση της κατάστασης.
«Παρότι υπάρχουν πολλές θεραπείες για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, οι φόβοι γύρω από τους κινδύνους της ορμονοθεραπείας της εμμηνόπαυσης και η έλλειψη γνώσης σχετικά με τις θεραπευτικές επιλογές συχνά εμποδίζουν τους ασθενείς να λάβουν θεραπεία» επισημαίνουν οι ερευνητές.
Στα οφέλη της ορμονοθεραπείας περιλαμβάνονται:
έως και 90% λιγότερες εξάψεις σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα,
βελτιωμένα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα και πιθανή μείωση του κινδύνου εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη,
λιγότερα κατάγματα ισχίου, σπονδυλικής στήλης και άλλων οστών.
Υπάρχουν και κίνδυνοι
Αν και προηγούμενα ερευνητικά στοιχεία έχουν επισημάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, ο κίνδυνος είναι πολύ μικρότερος σε άτομα ηλικίας 50-59 ετών και σε όσες ξεκινούν την ορμονοθεραπεία τα πρώτα 10 χρόνια μετά την εμμηνόπαυση.
Άλλες μελέτες έχουν αναδείξει τον αυξημένο κίνδυνο ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου σε γυναίκες ηλικίας άνω των 60 ετών, που ξεκινούν τη θεραπεία 10 χρόνια μετά την έναρξη της εμμηνόπαυσης. Ωστόσο, ο κίνδυνος παραμένει χαμηλός για τις γυναίκες ηλικίας κάτω των 60 ετών.
Από την άλλη, τα άτομα με παράγοντες κινδύνου ή που δεν επιθυμούν να λάβουν τη συγκεκριμένη θεραπεία, συστήνονται και οι μη ορμονικές θεραπείες, όπως ορισμένοι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI) και άλλα φάρμακα, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων.
«Παρά τις αρχικές ανησυχίες για αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων με την ορμονοθεραπεία, τα αυξανόμενα στοιχεία δείχνουν μια πιθανή μείωση της στεφανιαίας νόσου μετά την ορμονοθεραπεία μεταξύ των νεότερων εμμηνοπαυσιακών ασθενών, ειδικά εκείνων που ξεκινούν τη θεραπεία πριν από την ηλικία των 60 ετών ή εντός 10 ετών από την εμμηνόπαυση» σημειώνουν οι συγγραφείς.
Τέλος, οι συγγραφείς τονίζουν ότι θεωρείται σημαντικό οι κλινικοί γιατροί να ρωτούν σχετικά με τα συμπτώματα πριν και κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης και να εξετάζουν τις θεραπείες με τις ασθενείς, με βάση τις προσωπικές τους προτιμήσεις και τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου.
