Η Γη της Ελιάς: Αρχαία τραγωδία στην κηδεία της Μυρτάλης
Η Μυρτάλη πεθαίνει από τα χέρια του Αλέξη, που την πυροβολεί με το δικό της όπλο. Όπως ήδη σας είχαμε αποκαλύψει πρώτοι, ο Αλέξης ομολογεί τον φόνο, συλλαμβάνεται και στη συνέχεια αυτοκτονεί.
Το σοκ για όλους είναι μεγάλο και με πόνο ψυχής ετοιμάζονται για την κηδεία της κοπέλας, που πραγματοποιείται σε κλίμα οδύνης, αλλά και έντασης συναισθημάτων.
Η Μαργαρίτα καταρρέει και παράλληλα αισθάνεται ενοχές που δεν πρόλαβε. Την ίδια στιγμή, σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση βρίσκονται και η Μαρίνα με την Ιουλία. Η Μαρίνα κατηγορεί τον εαυτό της:
«Εγώ φταίω, ήξερα τα πάντα, όλα όσα της είχε κάνει τόσο καιρό. Της έλεγα ότι πρέπει να τον διώξει, φτάσαμε να μη μιλάμε εξαιτίας του, αλλά όχι, έπρεπε να την πιέσω κι άλλο να χωρίσει», λέει απαρηγόρητη.
Ωστόσο και η Ιουλία έχει μείνει το φάντασμα του εαυτού της από τον πόνο και ταυτόχρονα νιώθει κι εκείνη άσχημα που απομακρύνθηκε από κοντά της:
«Ό,τι και να έγινε δεν έπρεπε να διώξω τη Μυρτάλη από κοντά μου. Την είχα σαν κόρη μου, την αγαπούσα και την άφησα να φύγει, ενώ έπρεπε να καταλάβω ότι κάτι τη βασάνιζε και είχε αλλάξει έτσι», μονολογεί, ενώ μάταια προσπαθούν όλοι να την πείσουν ότι δεν φταίει σε τίποτα.
Το χωριό έχει παγώσει από τα τραγικά νέα και μάλιστα ο Στάθης δίνει τόπο στην οργή και τηλεφωνεί στην Ιουλία για να εκφράσει τα συλλυπητήριά του: «Ιουλία, λυπάμαι πολύ», της λέει και εκείνη μόλις που μπορεί να πει ένα «ευχαριστώ».
Την ίδια ώρα ο Δημοσθένης ενημερώνει τον Στέφανο για τον θάνατο της Μυρτάλης: «Νομίζω ότι έπρεπε να σου το πω. Με τη Μυρτάλη ζήσατε μαζί έναν μεγάλο έρωτα. Στέφανε, είναι μεγάλο το σοκ. Εδώ είμαστε όλοι συντετριμμένοι μ’ αυτό το κακό που έγινε», του λέει.
Ο Στέφανος καταρρέει και αμέσως επιστρέφει για λίγες ημέρες στην Αρεόπολη, θέλοντας να παραστεί στην κηδεία της Μυρτάλης. Η Μαργαρίτα βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού, ενώ η Μαρίνα αποκαλύπτει σε όλους:
«Υπάρχει και κάτι ακόμα. Πριν από έναν χρόνο, ο Αλέξης είχε απαγάγει τη Μυρτάλη και η Μαργαρίτα της είχε ζητήσει να μην τον καταγγείλει και να το κρατήσει κρυφό», τους ομολογεί και όλοι μένουν με το στόμα ανοιχτό.
Λίγο αργότερα η Μαρίνα βάζει τα κλάματα όταν ο Ισίδωρος της δίνει να φορέσει το οικογενειακό δαχτυλίδι της Μυρτάλης: «Είμαι σίγουρος ότι θα ήθελε να το πάρεις εσύ. Σε είχε σαν αδελφή της», της λέει.
Η ημέρα της κηδείας φτάνει. Όλοι παρευρίσκονται στη νεκρώσιμη ακολουθία, ο Μάνος προσπαθεί να μη λυγίσει για χάρη της Μαρίνας που είναι σαν ζωντανή νεκρή.
Ο Ισίδωρος σοβαρός, με τον πόνο να τον έχει καταβάλλει και η πιο τραγική φιγούρα, η Ιουλία, που την κρατούν για να μην πέσει. Στο πένθος και η Ισμήνη με την Αλκμήνη να είναι απαρηγόρητες, αλλά και ο Στέφανος που δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Μυρτάλη είναι νεκρή.
Δίπλα του ο Στάθης, αλλά και ο Φίλιππος με τη Βασιλική. Όλη η Αρεόπολη ακολουθεί τη σορό της κοπέλας στο κοιμητήριο εκτός από τη Μαργαρίτα, η οποία θεωρεί πως θα ήταν προκλητικό να παραστεί. Όταν όμως όλοι φύγουν από το νεκροταφείο, η Μαργαρίτα θα πάει στον τάφο της Μυρτάλης και θα κλάψει πικρά, ζητώντας συγγνώμη.
Η κηδεία τελειώνει αλλά όλοι είναι μουδιασμένοι, ενώ η Μαρίνα εξακολουθεί να βιώνει πολύ τραγικά τον χαμό της φίλης της και ο Ισίδωρος με τον Μάνο κάνουν ό,τι μπορούν για να την παρηγορήσουν, καθώς ανησυχούν για την εξέλιξη της εγκυμοσύνης της.
