Η Γη της Ελιάς: ο θρήνος συνεχίζεται
Ο Φίλιππος κρατάει άναυδος το αποτέλεσμα του dna και ακούει τις εξηγήσεις της Χάιδως:«Όλα ξεκίνησαν όταν ξεσκαρτάριζα τις παλιατζούρες στην αποθήκη, τότε που θέλατε να την σενιάρετε για να γίνει ο χώρος της βιοτεχνίας. Ανάμεσα στη μπαχατέλλα βρήκα ερωτικά γράμματα της Ασπασίας προς τον πατέρα σου.»
«Μέσα από τα γράμματα, κατάλαβα πως η Ασπασία αμφέβαλλε αν το παιδί που κουβαλούσε ήταν του Δημοσθένη ή του πατέρα σου. Τα έδειξα στην Ασπασία. Μου είπε ότι τα έμπλεξαν για ένα φεγγάρι. Μετά από λίγο όμως το διέλυσαν.. »
«Στην αρχή κάναμε κρυφά εξέταση dna ανάμεσα στον Δημοσθένη και την Ειρήνη. Βεβαιωθήκαμε ότι δεν είναι κόρη του. Κορώνι μου, σε ξορκίζω! Μη βγάλεις άχνα για αυτό το θέμα! Οι άνθρωποι έχουν βουτηχτεί στο πένθος! Αν διαρρεύσει κι αυτό, πάει διαλύθηκε η οικογένεια! »
«Τίποτα δεν σου είναι.. Δεν μεγαλώσατε μαζί! Αν το μάθει όμως, μπορεί να γυρέψει τα κερατιάτικα.. Μερίδιο από την περιουσία του πατέρα σου! Το αποκλείεις; Για αυτό σου λέω, τσιμουδιά! Μου το ορκίζεσαι;»
Την ίδια ώρα η Ειρήνη, ενώ έχει πάρει ήδη ένα κουτί παυσίπονα, είναι με την Βασιλική που προσπαθεί να την βοηθήσει.
Στο σπίτι του Δημοσθένη ο θρήνος συνεχίζεται με την Ασπασία να κατηγορεί ανοικτά πλέον τον Δημοσθένη για το θάνατο του Κίμωνα:«Εσύ φταις! Εσύ τον σκότωσες!!! Τον στρίμωξες ένας Θεός ξέρει πόσο και ιδού τα αποτελέσματα! Εσύ έπρεπε να πεθάνεις, όχι αυτός! Θα σε καταριέμαι όσο ζω!»
Παρά και την μεσολάβηση του Ισίδωρου η εκκλησία αρνείται να ψάλει τον Κίμωνα…
