Μια συγκλονιστική στιγμή θα ζήσουμε σε ένα από τα επόμενα επεισόδια στην «Γη της Ελιάς» με την Ασπασία να ραγίζει καρδιές στο ύστατο «αντίο» στον γιο της.
Ο πόνος της Ασπασίας είναι πολύ μεγάλος. Όταν οι γιατροί της αποκλείουν κάθε ελπίδα σωτηρίας για το παιδί της προσεύχεται με όλη τη δύναμη της ψυχής της στην Παναγία: «Έρχομαι σε σένα γιατί είσαι μάνα και σπλαγχνικιά και θα με καταλάβεις. Όταν τον γέννησα ήμουνα η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. Τον κοίταζα και χανόμουν στα μάτια του. Δεν ήθελα τίποτα άλλο από το να τον νοιάζομαι, να τον φροντίζω, να τον αγαπάω.
»Μετά ξεχάστηκα, ήθελα να κάνω πράματα και για μένα, μικρό κορίτσι ήμουνα κι εγώ, δεν ξέρω αν τον νοιάστηκα όσο θα έπρεπε, αν ήμουνα καλή μάνα. Μάλλον δεν ήμουνα. Αλλά όχι τόσο κακιά που να μ’ αξίζει αυτή η τιμωρία. Το αγαπάω το παιδί μου. Μ’ όλη την δύναμη της ψυχής μου. Μου ξεριζώνονται τα σωθικά. Μην μου τον πάρεις. Δεν μπορώ να διαχειριστώ το αδιανόητο. Σε παρακαλώ κάνε ένα θαύμα».
Η πιο συγκλονιστική στιγμή είναι ο αποχαιρετισμός της Ασπασίας προς το παιδί της, στην Γη της Ελιάς: «Κορώνι μου, παλικάρι μου, μονάκριβε μου, εδώ είμαι στο πλάι σου. Κι ο πατέρας σου είναι εδώ. Δεν θα σ’ αφήσουμε. Γύρνα πίσω σταυραητέ μου. Μη μας φεύγεις. Δεν θα το αντέξω. Οι γιατροί λένε ότι δεν γίνεται τίποτα πια. Δεν θέλω να τους πιστέψω. Εσύ είσαι Μανιάτης. Έχεις το καπρίκιο το μανιάτικο στο αίμα σου. Βγάλτους ψεύτες. Ώρα να κοιμηθείς, να ξεκουραστείς κορώνι μου. Εγώ είμαι εδώ για να φυλάω τον ύπνο σου και να σε νανουρίζω».
