Η σόγια πριν από λίγο καιρό θεωρούνταν η παράξενη τροφή των χορτοφάγων, κάποιο άγευστο και ιδιόρρυθμο προϊόν.Σόγια, το κρέας του εδάφους
Σήμερα, δεν χρειάζεται εισαγωγή γιατί έχει γίνει γνωστή σαν «φυτική πρωτεΐνη» και έχει γίνει αποδεκτή σαν ένα υποκατάστατο του κρέατος. Η σόγια αναπτύσσεται καλύτερα σε θερμά κλίματα, γι’ αυτό δεν μπορεί να καλλιεργηθεί με επιτυχία στην Ευρώπη.
Όμως, η Αμερική εξάγει μεγάλες ποσότητες, αλλά αναπτύσσεται και στην Ασία όπου από χρόνια αποτελεί ένα σημαντικό προϊόν.
Το κρέας του εδάφους
Η σόγια αρχικά καλλιεργήθηκε στην Κίνα.
Την εκτιμούσαν τόσο πολύ, ώστε ήταν γνωστή σαν «κρέας του εδάφους» και οι αναφορές της πρώτης καλλιέργειάς της στην Κίνα φτάνουν μέχρι τέσσερις ή πέντε χιλιάδες χρόνια πριν.
Στην Κίνα καθώς και στην Ιαπωνία εθεωρείτο ότι ήταν ένας από τους πέντε ιερούς κόκκους, εξαιτίας της θρεπτικής αξίας της. Οι άλλοι τέσσερις κόκκοι ήταν το ρύζι, το σιτάρι, το κριθάρι και το κεχρί.
Η πρωτεϊνη των χορτοφάγων
Η σόγια είναι ο κύριος προμηθευτής πρωτεΐνης που είναι πολύτιμη για τους χορτοφάγους, αφού το 40% των φασολιών της σόγιας αποτελείται από πρωτεΐνη.
Εκτός από την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη έχει το πλεονέκτημα να περιέχει μια κατανομή όλων των είκοσι δύο αμινοξέων που σχηματίζουν την πρωτεΐνη. Η σόγια είναι επίσης πλούσια σε λεκιθίνη (γαλακτωματοποιητής).
Περιέχει τέλος, μεγάλες ποσότητες βιταμινών, ιδιαίτερα βιταμίνες A, B, C, E και μεταλλικών αλάτων, σίδηρο, χαλκό, ψευδάργυρο, μαγγάνιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, άζωτο, φωσφόρο, κάλιο και θείο.Σόγια, το κρέας του εδάφους
