Η Θοδώρα με δάκρυα στα μάτια πηγαίνει στον παπά Μιχάλη και του ομολογεί το “έγκλημά” της, στο «Σασμό». Η κοπέλα μετανιωμένη για όλο το κακό που έχει προκαλέσει, πνίγεται στις τύψεις και τις ενοχές. Μία νέα ψυχή μεγαλώνει μέσα της και ο φόβος για το μωρό της μέρα με τη μέρα ενισχύεται.
Σασμός – Θοδώρα: «Τρέμω την τιμωρία, φοβάμαι ότι θα χάσω το μωρό»
«Εγώ είμαι η αιτία που σκοτώθηκε ο Πέτρος, αυτά που είπα ήταν ο λόγος για να χάσει τη ζωή του, κι αυτό είναι ένα βάρος που δεν μπορώ να το αντέξω», αναφέρει η κοπέλα με δάκρυα στα μάτια. «Τρέμω την τιμωρία, φοβάμαι ότι θα χάσω το μωρό μου κι αν δεν με τιμωρήσει ο Θεός, θα το κάνει ο Πέτρος», λέει η Θοδώρα και ξεσπά σε λυγμούς.
Νιώθει ότι εκείνη φταίει για όλα, ότι εκείνη είναι ο λόγος που ο έρωτας της ζωής της πέθανε έτσι άδοξα. Τώρα, φοβάται ότι θα χάσει μέσα από τα χέρια της τη μοναδική ευτυχία που έρχεται στη ζωή της. Ο πάτερ προσπαθεί να την καθησυχάσει και να την ηρεμήσει.
Νιώθει ότι εκείνη φταίει για όλα, ότι εκείνη είναι ο λόγος που ο έρωτας της ζωής της πέθανε έτσι άδοξα. Τώρα, φοβάται ότι θα χάσει μέσα από τα χέρια της τη μοναδική ευτυχία που έρχεται στη ζωή της. Ο πάτερ προσπαθεί να την καθησυχάσει και να την ηρεμήσει.
«Ο Πέτρος είναι καλός άνθρωπος, δεν ήθελε το κακό κανενός, πολύ περισσότερο για ένα παιδί που δεν έχει γεννηθεί, αν έκανες λάθη κοίτα να ζητήσεις συγχώρεση από αυτούς που έβλαψες», την παροτρύνει ο παπά Μιχάλης, αλλά η Θοδώρα είναι απαρηγόρητη στο «Σασμό».
«Τώρα πια είναι αργά, δε ζει να με συγχωρήσει. Αν είναι αγόρι θα τον πω Πέτρο, μόνο έτσι μπορεί να με συγχωρέσει, αυτό θα κάνω», λέει η κοπέλα κι ο πάτερ αμέσως της εξηγεί γιατί αυτό είναι πολύ κακή ιδέα. «Μη λες τέτοια, αυτό είναι μεγάλη προσβολή για τον άντρα σου. Στον γάμο σας τον πίκρανες, δεν κάνει».
Η παπάς καταφέρνει να καθησυχάσει τη Θοδώρα κι εκείνη ενώ παίρνει μία βαθιά ανάσα αποχωρεί με δάκρυα στα μάτια, μετανιωμένη.
