Γιώργος Γεννηματάς: Από το νοσοκομείο στην βουλή

Γιώργος Γεννηματάς: Από το νοσοκομείο στην βουλή

Φώφη Γεννηματά – «Έφυγε» στα 57 της χρόνια – Στα 55 χρόνια του είχε πεθάνει ο πατέρας της, στα 54 η μητέρα της

• Γιώργος Γεννηματάς: Από το νοσοκομείο στην βουλή

Το παρακάτω κείμενο μας το έστειλε μια γνωστή μας νοσηλεύτρια που έτυχε να γνωρίσει τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά στον χώρο εργασία της. Σας το παρουσιάζουμε όπως ακριβώς μας ήρθε.

Είναι συγκλονιστικές οι εικόνες που περιγράφει αλλά και τα συναισθήματα που γεννιούνται μέσα από αυτό το κείμενο..

• Ο Θάνατος της Φώφη Γεννηματά μου έφερε ζωντανές μνήμες στο μυαλό μου .Ηταν τότε που ο Γιώργος Γεννηματάς ερχόταν σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο και έκανε θεραπείες παλεύοντας με τον καρκίνο.

• Θυμάμαι….

• Ηταν ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος με καλοσύνη και χαμόγελο. Εκείνο το πρωινό χρειάστηκε να μπω στο γραφείο του διευθυντή της κλινικής για να πάω κάποιο φάρμακο που μου ζητήθηκε. Δεν ήξερα ότι μέσα στο γραφείο του διευθυντή βρισκόταν ο Κύριος Γεννηματάς και με ξάφνιασαν όσα είδα. 
• Είχε κάνει την θεραπεία του μέσα στο γραφείο του διευθυντή και το φάρμακο που εγώ πήγα ήταν αυτό που θα κρατούσε την φλέβα ανοιχτή. Τον είδα, αφού χορηγήσαμε το φάρμακο, να κατεβάζει το το μανίκι του πουκαμίσου σου και να φορά το σακάκι του στητός κι αγέρωχος γεμάτος με χαμόγελο.

Είχε δώσει άλλη μια μάχη για την αρρώστια του. Μας είπε ότι στις 12  θα ήταν στην βουλή για μια ομιλία του. Πήγε στην βουλή με τον φλεβοκαθετήρα στο χέρι. Πόσοι άραγε βουλευτές μέσα στην βουλή το ήξεραν αυτό? Κανείς φαντάζομαι αλλά ούτε και στο μυαλό των Ελλήνων που τον έβλεπαν στις ειδήσεις πέρασε ποτέ αυτή η εικόνα γιατί απλά δεν γνώριζαν.  Τον είδα μετά σε βίντεο εκείνης της μέρας και σκέφτηκα πόση δύναμη είχε μέσα του αυτός ο άνθρωπος. Πραγματικά τον θαύμαζα.!

• Μια  άλλη ανάμνηση που έχω αφορά την μητέρα της Φώφης. Ηξερα ότι νοσηλευόταν αλλά όχι στην κλινική που εργαζόμουν εγώ. Οπότε δεν την ήξερα κιόλας. Κάποια μέρα μπήκα στην κουζίνα του ορόφου για να πάρω λίγο γάλα για ασθενή μου. Ηταν ώρα χαλαρή για τις τραπεζοκόμες λίγο μετά το δεκατιανό και πριν από το μεσημεριανό φαγητό. 

• Είδα μια μια γυναίκα να κάθεται μαζί με τις τραπεζοκόμες σε μια άκρη της κουζίνας φορώντας το νυχτικό της και ρόμπα. Δεν σας κρύβω δεν μου άρεσε αυτό καθώς απαγορευόταν στον χώρο της κουζίνας να κάθονται ασθενείς και να μιλάνε με τις τραπεζοκόμες.

• Με σύστησαν στην Κυρία Κάκια.  Ναι ήταν η μητέρα της Φώφης. Καλοχτενισμένη γυναίκα και πολύ χαρούμενη. Αν δεν την έβλεπα με το νυχτικό της δεν θα πίστευα ότι είναι ασθενής. Φυσικά άκουγα από διάφορους εργαζόμενους του ορόφου να λένε πως ήταν μια υπέροχη γυναίκα σαν άνθρωπος. Απλή και καταδεκτική με το προσωπικό σαν να μην ήταν γυναίκα υπουργού . Η εικόνα που αποτύπωσα στο μυαλό μου σαν να ήταν χτες…. μια γυναίκα όμορφη και χαμογελαστή. 

• Πέρασαν πολλά χρόνια αλλά αυτές οι εικόνες που περιέγραψα είναι λίγες από τις πολλές που έζησα σ αυτό τον χώρο. Μνήμες και εικόνες που με σημάδεψαν και με βοήθησαν να εκτιμώ την ζωή και να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.
• Εγινα καλύτερος άνθρωπος όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις. Οταν η ζωή σου μοιράζεται με <μελοθάνατους> πρέπει να είσαι πολύ κακός άνθρωπός για να μην λυγίσεις. Κάθε λύγισμα και ένα βήμα προς το καλό.. 
•  Κ.Ν

Καλό Παράδεισο Φώφη.

• Τα στοιχεία της γυναίκας που μας έστειλε το κείμενο είναι στην διάθεση της ιστοσελίδας.