Η ψυχολογική πλευρά της συγχώρεσης
Πολλές φορές στην καθημερινότητά μας, λέμε “συγγνώμη” για να δεχτούμε ένα απλό “εντάξει, δεν πειράζει” και όλα να είναι ξανά όπως πριν. Κι αν ρωτήσεις, θα σου πουν πως έχουν καταλάβει τι έκαναν λάθος. Πως δε θα το επαναλάβουν στο μέλλον. Πως ζητούν μια ακόμα ευκαιρία.
Στο μυαλό πολλών, η συγχώρεση μεταφράζεται ως “άφεση αμαρτιών”. Θεωρούν πως, όταν συγχωρούν τον εαυτό τους ή κάποιον άλλον για μια πράξη, θα πρέπει να ξεχάσουν ό,τι έχει γίνει καθώς και τα συναισθήματα που συνοδεύουν την πράξη. Στην πραγματικότητα, όμως, συν + χωρώ σημαίνει “δίνω χώρο”. Δίνω χώρο στο μυαλό μου ώστε να μπορέσει να δεχτεί και μια ακόμα άποψη πέρα από τη δική μου. Δίνω χώρο στα συναισθήματά μου, ώστε να τα βιώσω, να τα κατανοήσω και να μπορέσω να τα μετατρέψω από αρνητικά συναισθήματα σε θετικά.
Κι αν απομονώσουμε τις λέξεις, τι θα σημαίνει τελικά η συγχώρεση;
Η συγχώρεση έχει να κάνει με την αναγνώριση των συναισθημάτων. Στη διαδικασία της συγχώρεσης, σημαντικό κομμάτι αποτελεί και η αναγνώριση των συναισθημάτων. Είναι απαραίτητο να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αντιληφθούμε ακριβώς τι αισθανόμαστε για το γεγονός που συμβαίνει. Θα πρέπει να δώσουμε χώρο και χρόνο στον εαυτό μας να βιώσει το συναίσθημά, χωρίς αυτό να καταπιεστεί.
Η συγχώρεση έχει να κάνει με τον εαυτό μας. Ουσιαστικά, αναφέρεται σε μια πράξη αγάπης που μας βοηθά να αναπτύξουμε υγιείς και ειλικρινείς σχέσεις με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Η διαδικασία της συγχώρεσης αποφορτίζει το άτομο από τον ψυχικό πόνο και το αποδεσμεύει από το παρελθόν.
Το πρώτο βήμα, είναι να αναγνωρίσουμε τα αρνητικά συναισθήματα. Τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να περιλαμβάνουν θλίψη, εγκατάλειψη, αδικία ή θυμό. Με τη συγχώρεση, μετατρέπουμε αυτά τα συναισθήματα σε κάτι δημιουργικό ευεργετώντας έτσι τον εαυτό μας.
Η συγχώρεση έχει να κάνει με την ανοχή στη διαφορετική άποψη. Ουσιαστικά, επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κατανοήσει τις αδυναμίες μας ή τις αδυναμίες των άλλων και να εξετάσει από μια άλλη οπτική γωνία την πράξη. Όταν συγχωρούμε, αποδεχόμαστε τη διαφορετική άποψη του άλλου και, χωρίς απαραίτητα να συμφωνούμε, την κατανοούμε.
Ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Commonwealth της Virginia, Everett Worthington, ερευνούσε το θέμα της συγχώρεσης σχεδόν για μια δεκαετία. Ο ίδιος αναφέρει πως “η συγχώρεση είναι ένα θέμα ψυχολογικό, κοινωνικό και βιολογικό. Είναι η σύνδεση νου-σώματος”.
Συγχώρεση είναι η εμπειρία της γαλήνης στο παρόν.
“Χωρίς συγχώρεση δεν υπάρχει ευτυχία, χαρά, ηρεμία, περηφάνια για την κάθε στιγμή. Συγχωρώ σημαίνει αποδέχομαι, κατανοώ. Αναγνωρίζω ότι έχει γίνει, ποιος το έχει κάνει, βιώνω τα συναισθήματά μου και το αφήνω πίσω μου. Απελευθερώνομαι και προχωράω.”
