Η μεγαλύτερη πόρνη που έγινε Αγία
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, καταγόταν από την Αίγυπτο και έζησε τον 6ο αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Στα νεανικά της χρόνια, ζούσε μέσα στην ακολασία και παρέσυρε πολλούς ανθρώπους στην ηθική καταστροφή.
Όταν ήταν 12 χρονών, ξέφυγε από την προσοχή των γονέων της και πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου επί 17 χρόνια έζησε άσωτη και ακόλαστη ζωή.
Λόγω της άσωτης ζωής που έκανε και της σαρκικής επιθυμίας που είχε, κάποια φορά ακολούθησε τους προσκυνητές που πήγαιναν στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό. Και αυτό το έκανε, όχι για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό, αλλά για να έχει πολλούς εραστές που θα ήταν έτοιμοι να ικανοποιήσουν το πάθος της.
Όταν, όμως, θέλησε να μπει στο ναό της Αναστάσεως, την ημέρα που υψωνόταν ο Τίμιος Σταυρός, ένοιωσε 3 έως 4 φορές κάποια αόρατη δύναμη μέσα της, που την εμπόδιζε να μπει, ενώ το πλήθος έμπαινε ανεμπόδιστα.
Αφού πληγώθηκε η καρδιά της απ’ αυτό, αποφάσισε ν’ αλλάξει ζωή και να εξιλεώσει τον Θεό με τη μετάνοια. Έτσι, βάζοντας σαν εγγυήτριά της την Παναγία, υποσχέθηκε ότι εάν την αφήσει να μπει και να δει τον Σταυρό του Κυρίου, θα ήταν συνετή και φρόνιμη στο μέλλον και δεν θα μόλυνε πια το σώμα της με πονηρές επιθυμίες και ηδονές.
Όταν γύρισε μετά στην εκκλησία, αυτή τη φορά μπόρεσε να μπει χωρίς καμιά δυσκολία. Τότε, προσκύνησε το Τίμιο Ξύλο και χωρίς να λησμονήσει την υπόσχεση που έδωσε, αναχώρησε την ίδια μέρα από τα Ιεροσόλυμα κι αφού πέρασε τον Ιορδάνη, μπήκε στα ενδότερα μέρη της ερήμου, όπου έζησε επί 47 χρόνια μια ζωή πολύ σκληρή και ασυνήθιστη, χωρίς να δει άνθρωπο, αλλά, έχοντας μοναδικό της θεατή τον Θεό, προσευχόμενη μόνη σ’ Αυτόν.
Τόσο δε αγωνίστηκε, ώστε πέρασε την ανθρώπινη φύση και απέκτησε ζωή, πάνω στη γη, αγγελική και υπεράνθρωπη. Τόσο δε υψώθηκε δια μέσου της απαθείας, ώστε περπατούσε πάνω στα νερά του ποταμού, χωρίς να βυθίζεται. Όταν δε προσευχόταν, σηκωνόταν από την γη ψηλά και στεκόταν μετέωρη στον αέρα.
Περί το τέλος της ζωής της, κατά θεία παραχώρηση, συνάντησε κάποιον ερημίτη, που λεγόταν αββάς Ζωσιμάς. Αφού του διηγήθηκε όλη της την ζωή και εξομολογήθηκε όλες τις αμαρτωλές σκέψεις και πράξεις της, του ζήτησε να έλθει κατά την Μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς, σε έναν ορισμένο τόπο στην όχθη του Ιορδάνη ποταμού, κοντά σε μια κατοικημένη περιοχή, για να την κοινωνήσει. Εκείνος, πράγματι, υπακούοντας, έπραξε ό,τι του ζήτησε. Όταν η αγία κοινώνησε, είπε στον αββά Ζωσιμά να φύγει και να επιστρέψει πάλι τον επόμενο χρόνο, την ίδια ημέρα.
Αλλά τον επόμενο χρόνο, ξαναγυρνώντας ο αββάς Ζωσιμάς, την βρήκε νεκρή, ξαπλωμένη στην γη και κοντά της ένα σημείωμα, που έγραφε: «Αββά Ζωσιμά, Θάψον ώδε το σώμα της Αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ’ ην εκοινώνησα των Αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού».
Ένα επιπλέον στοιχείο της μεγάλης αγιότητος της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, είναι και το γεγονός ότι η Αγία μας Εκκλησία, εορτάζει την μνήμη της 2 φορές τον χρόνο: την 1ηΑπριλίου και την Ε’ Κυριακή των Νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
