Το κάρυ κατά του καρκίνου
Η λέξη κάρυ στην Ευρώπη και στην Αμερικάνικη ήπειρο χρησιμοποιείται γενικά για να περιγράψει το σύνολο των καρυκευμάτων της ευρύτερης κατηγορίας συμπεριλαμβάνοντας τον τέρμινθο, την κουρκουμίνη, το κόκκινο πιπέρι, τον κόλιανδρο και το κύμινο.
Στην πραγματικότητα στα Πακιστανικά και στα Ινδικά η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει ορεκτικά πιάτα και σως που πλαισιώνουν ένα κυρίως πιάτο. Τα πιάτα με κάρυ είναι πολύ δημοφιλή σε πολλές κουζίνες συμπεριλαμβανομένων της ταϊλανδικής, της ιαπωνικής, της ινδικής, της πακιστανικής, της κινέζικης, της ινδονησιακής, της ιρανής, της μαλαισιανής και της βιετναμέζικης.
Σύνολο μελετών που διεξήχθησαν στην Ιρλανδία και στην Πολωνία τα τελευταία έτη οδήγησαν στην επιβεβαίωση της υπόθεσης ότι η κουρκουμίνη, το πιο διαδεδομένο συστατικό του κάρυ, που του δίνει το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα έχει αντικαρκινικές ιδιότητες. Για την ακρίβεια in vitro εργαστηριακές μελέτες έδειξαν ότι κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και μέσω αναπάντεχων μηχανισμών η κουρκουμίνη προάγει τον θάνατο των καρκινικών κυττάρων σε περιπτώσεις καρκίνου του οισοφάγου.
Επιπλέον, τα ευρήματα των μελετών υποστηρίζουν ότι το θαυματουργό συστατικό του κάρυ ξεκίνησε τη δράση του μόλις μέσα σε 24 ώρες, προκαλώντας έκκριση ουσιών από τα καρκινικά κύτταρα οδηγώντας τα στο να “αυτοαποδομηθούν” ή “αυτομεταβολιστούν” όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι μελετητές.
Η ομάδα μελετών που διεξήχθησαν στο κέντρο αντικαρκινικής έρευνας του Κορκ έγιναν υπό την εποπτεία της καθηγήτριας Dr Sharon McKenna σύμφωνα με την οποία η επιστημονική κοινότητα μπορεί πλέον να στραφεί στη χρήση της κουρκουμίνης σαν συστατικό της φαρμακευτικής αγωγής στην καταπολέμηση του καρκίνου του οισοφάγου.
Η πιθανή αντικαρκινική δράση των συστατικών του κάρυ είχε επισημανθεί και σε προγενέστερες μελέτες, αλλά για πρώτη φορά μετά τις παραπάνω μελέτες αποδεικνύεται ότι η κουρκουμίνη σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα σε περιπτώσεις καρκίνου του οισοφάγου δίνοντας την ελπίδα για χρήση της κουρκουμίνης κατά της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου.
Ωστόσο, χρειάζεται να γίνουν περαιτέρω μελέτες στην κατεύθυνση αυτή, έτσι ώστε να διευκρινιστεί και ο ακριβής μηχανισμός αποδόμησης των καρκινικών κυττάρων. Η απόπτωση είναι η συνηθέστερη μορφή θανάτου ενός κυττάρου και προκαλείται από έναν μηχανισμό που ελέγχεται από πρωτεΐνες του ίδιου του κυττάρου και αποτελεί ουσιαστικά το μηχανισμό αυτοκτονίας ενός γερασμένου κυττάρου. Στις μελέτες επίδρασης της κουρκουμίνης στα καρκινικά κύτταρα, ο θάνατος τους δεν προκαλείτο σε καμία περίπτωση από αυτοκτονία, αλλά προάγετο από κυτταρικό σήμα και δεν σχετιζόταν με πρωτεϊνικής φύσεως σήμα απόπτωσης.
Ο καρκίνος του οισοφάγου αποτελεί ένα από τα πιο συχνά αίτια θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως, σκοτώνοντας περίπου 7800 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο ετησίως. Λιγότερο από 20% των ασθενών που θα διαγνωστούν με καρκίνο του οισοφάγου ζουν για πάνω από 5 έτη. Από τη δεκαετία του 70 μέχρι σήμερα οι θάνατοι από καρκίνο του οισοφάγου έχουν αυξηθεί κατά 50%, ενώ η αύξηση αυτή φαίνεται να συσχετίζεται και με τα διαρκώς αυξανόμενα ποσοστά παχυσαρκίας, την αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ και με τον επιπολασμό της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
Τα παραπάνω δεδομένα καθιστούν επιτακτική ανάγκη την εύρεση ενός φυσικού προϊόντος το οποίο θα βοηθά στην αντιμετώπιση του καρκίνου του οισοφάγου.
Σε παλαιότερες μελέτες η κουρκουμίνη είχε επιδείξει αντιοξειδωτική δράση προστατεύοντας τον ανθρώπινο οργανισμό από κρυολογήματα και ιώσεις, ενώ από αρχαιοτάτων χρόνων χρησιμοποιήθηκε για επούλωση τραυμάτων και θεραπεία φλεγμονών με τις επιστημονικές μελέτες τον 20ο αιώνα να επιβεβαιώνουν τις παραπάνω ευεργετικές επιδράσεις. Σποραδικά αποτελέσματα επιστημονικών μελετών έχουν καταδείξει πιθανή δράση της κουρκουμίνης στην πτώση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα προστατεύοντας από καρδιαγγειακές παθήσεις και δρώντας ως προγνωστικός παράγοντας στεφανιαίας νόσου.
Πέρα από τις πιθανές θεραπευτικές ιδιότητες αναφορικά με τον καρκίνου του οισοφάγου, κάποιες μελέτες υποστηρίζουν και την προληπτική αντικαρκινική δράση της κουρκουμίνης στον καρκίνο του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου, όπως δείχνουν επιδημιολογικές μελέτες. Στις μελέτες αυτές έχουν συγκριθεί τα ποσοστά εμφάνισης καρκίνων σε πληθυσμούς με χαμηλή κατανάλωση κάρυ και σε πληθυσμούς με πολύ υψηλές προσλήψεις κορκουμίνης μέσω της σχεδόν καθημερινής χρήσης κάρυ στο μαγείρεμα.
Πριν από κάποια χρόνια σε επιδημιολογικές μελέτες σε παιδιά είχε φανεί ότι στην Ασία τα ποσοστά εμφάνισης λευχαιμίας ήταν σημαντικά μικρότερα σε σχέση με τις ανεπτυγμένες χώρες όπου η λευχαιμία αποτελεί τη βασικότερη αιτία παιδικών θανάτων. Τα αποτελέσματα αυτά συσχετίστηκαν με αυξημένη κατανάλωση κάρυ στις χώρες της Ασίας.
Τέλος, κάποιες ερευνητικές ομάδες της Αμερικής πριν από λίγα χρόνια μελέτησαν την επίδραση της κουρκουμίνης σε πειραματόζωα με σκοπό την πρόληψη της ασθένειας Alzheimer. Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών ήταν αρκετά ενθαρρυντικά καθώς η κουρκουμίνη φάνηκε να μπλοκάρει το σχηματισμό αμυλοειδών ινών που συνθέτουν τις πλάκες της νόσου Alzheimer.
Πληθώρα επιστημονικών μελετών έχει παρουσιάσει πολλές πιθανές θετικές επιδράσεις της κατανάλωσης κάρυ στον ανθρώπινο οργανισμό. Ειδικά στην καταπολέμηση του καρκίνου του οισοφάγου, η ουσία κουρκουμίνη που περιέχεται στο κάρυ μπορεί να παίζει σπουδαίο ρόλο. Οι μελέτες που θα διεξαχθούν στο επόμενο χρονικό διάστημα είναι και αυτές που θα καθορίσουν τελικά τη χρήση του κάρυ (κουρκουμίνης) προς όφελος την ανθρώπινης υγείας.
