Δισκοκήλη: Πώς αναγνωρίζεται, πώς αντιμετωπίζεται
Τα νέα όπλα στην αντιμετώπιση παθήσεων της σπονδυλικής στήλης.
Δισκοκήλη ονομάζεται κάθε μετακίνηση του δισκικού υλικού πέραν του μεσοσπονδυλίου διαστήματος. Είναι η συχνότερη πάθηση της σπονδυλικής στήλης. Οι περισσότερες δισκοκήλες εμφανίζονται στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και μάλιστα μεταξύ των δύο κατώτερων διαστημάτων.
Η δισκοκήλη εμφανίζεται συχνότερα στις ηλικίες 30 – 50 και είναι δύο φορές πιο συχνή στους άνδρες από τις γυναίκες.
Οι κυριότεροι παράγοντες που δρουν επιβαρυντικά στη σπονδυλική στήλη και αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης δισκοκήλης είναι:
– Αυξημένο σωματικό βάρος,
– Απότομη άρση βάρους,
– Επαναλαμβανόμενες κινήσεις που ταλαιπωρούν την σπονδυλική στήλη,
– Καθημερινή πολύωρη χρήση αυτοκινήτου,
– Καθιστική ζωή
Τα κυριότερα συμπτώματα που θα μας κάνουν να υποπτευθούμε την ύπαρξη μιας δισκοκήλης είναι:
• Μούδιασμα, πόνος ή αδυναμία στους γλουτούς, στα πόδια ή στα πέλματα,
• Σουβλιές, όταν βήχουμε, φτερνίζομαστε ή τεντώνόμαστε,
• Συνήθως το ένα πόδι προσβάλλεται σημαντικά περισσότερο από το άλλο.
• Πολύ σπάνια, ξαφνική ακράτεια
Η απεικονιστική εξέταση εκλογής είναι η μαγνητική τομογραφία. «Πρέπει να σημειωθεί ότι το 90% των ασθενών με δισκοκήλη δεν θα χρειαστούν χειρουργική παρέμβαση και θα βελτιωθούν μόνο με συντηρητική αγωγή. Πρέπει να τονιστεί όμως ότι επειδή και άλλες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσουν τα ίδια συμπτώματα με μία δισκοκήλη, πρέπει ο ασθενής που έχει συμπτώματα τα οποία δεν υποχωρούν εντός λίγων ημερών να επισκεφθεί τον γιατρό του για μία ολοκληρωμένη κλινική εξέταση και εκτίμηση», εξηγεί ο στρατιωτικός γιατρός, νευροχειρουργός στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, Παναγιώτης Κυριακόγγονας
Πώς αντιμετωπίζεται η δισκοκήλη και άλλες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης
Τα τελευταία χρόνια και στην χώρα μας η χειρουργική ενδοσκοπική δισκεκτομή κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στην αντιμετώπιση παθήσεων της σπονδυλική στήλης.
Η επέμβαση χαρακτηρίζεται σχεδόν αναίμακτη καθώς πραγματοποιείται μέσα από τομή μόλις 6-7 χιλιοστών στο δέρμα του ασθενή, τόση όση χρειάζεται για να εισαχθεί το ενδοσκόπιο στο σημείο του πάσχοντος μεσοσπονδυλίου δίσκου.
Γίνεται με γενική αναισθησία, διαρκεί 30 με 40 λεπτά και ο ασθενής κινητοποιείται τις επόμενες ώρες, ενώ το ίδιο βράδυ ή την επομένη λαμβάνει εξιτήριο.
Με την ενδοσκοπική δισκεκτομή εξασφαλίζονται τα εξής:
– Μικρότερη τομή και καθόλου καταστροφή των παρασπονδυλικών μυών,
– Μηδαμινή απώλεια αίματος,
– Άμεση κινητοποίηση του ασθενούς,
– Ελάχιστη νοσηλεία,
– Γρηγορότερη επάνοδο στις καθημερινές δραστηριότητες και στην εργασία.
Η χειρουργική ενδοσκοπική δισκεκτομή διευκολύνει και τους γιατρούς: «Μία σημαντική παράμετρος είναι η ευελιξία στην προσπέλαση της δισκοκήλης, γιατί με το ενδοσκόπιο μπορούμε να προσεγγίσουμε την δισκοκήλη ανάλογα με το σημείο που βρίσκεται αυτή, χωρίς καθόλου τραυματισμό των μυών» αναφέρει ο κ.Κυριακόγγονας.
Όπως προσθέτει ο ίδιος, «το ποσοστό των πιθανών επιπλοκών βρίσκεται στα ίδια πολύ χαμηλά επίπεδα με την κλασσική μικροδισκεκτομή».
Επίσης με την χειρουργική ενδοσκοπική δισκεκτομή οι νευροχειρουργοί αντιμετωπίζουν και άλλες παθήσεις εκτός από τις δισκοκήλες, όπως για παράδειγμα μία στένωση.
