Μπορεί τα μάτια μας να κρύβουν καρδιαγγειακές παθήσεις;
Τα περιοδικά και παροδικά -όχι μόνιμα- προβλήματα όρασης που έχει κάποιος, μπορεί μερικές φορές να αποτελούν το μοναδικό σύμπτωμα για την ύπαρξη ενός σοβαρού καρδιαγγειακού προβλήματος, όπως αποκαλύπτει μια νέα ελληνική επιστημονική έρευνα, που βασίσθηκε στην μελέτη ενός 77χρονου ασθενούς.
Ο επίκουρος καθηγητής οφθαλμολογίας Ηλίας Γεωργάλας και η αναπληρώτρια καθηγήτρια Χρυσάνθη Κουτσανδρέα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους αμερικανικό ιατρικό περιοδικό “New England Journal of Medicine”, μελέτησαν την περίπτωση του ηλικιωμένου, ο οποίος είχε εμφανίσει τρία σύντομης διάρκειας επεισόδια θόλωσης της όρασης στο δεξί μάτι του. Κάθε επεισόδιο της παροδικής αμαύρωσης (amaurosis fugax) διήρκεσε πέντε λεπτά και κάθε φορά επανερχόταν στη συνέχεια η φυσιολογική όρασή του.
Η αρχική οφθαλμολογική εξέταση του ασθενούς δεν έδειξε κάποιο πρόβλημα στα μάτια του, ούτε η αρτηριακή πίεση σε αυτά ήταν υψηλή. Τελικά όμως αποκαλύφθηκε ένας θρόμβος αίματος, ο οποίος μπλόκαρε την τροφοδοσία με αίμα της αρτηρίας που καταλήγει στο πίσω μέρος του ματιού. Το μπλοκάρισμα της ροής του αίματος προκαλούσε την περιοδική και παροδική απώλεια της όρασης.
Ο μικροσκοπικός θρόμβος ήταν θραύσμα μιας πλάκας, που προερχόταν από τη δεξιά αρτηρία της καρωτίδας του άνδρα, τη βασική αρτηρία που μεταφέρει το αίμα στο λαιμό και στο κεφάλι. Ο θρόμβος που είχε αποκολληθεί, είχε καταλήξει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στην αρτηρία του αμφιβληστροειδούς.
Σύμφωνα με τον Γεωργάλα, οι άνθρωποι με τέτοιο πρόβλημα στα μάτια τους, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για σοβαρό εγκεφαλικό. Όπως δήλωσε στο Live Science, τέτοιου είδους προβλήματα όρασης λόγω στένωσης της καρωτίδας μπορεί να αποτελούν την μοναδική προειδοποιητική ένδειξη για καρδιαγγειακό πρόβλημα.
Γι’ αυτό, ακόμη και τα παροδικά προβλήματα όρασης πρέπει να ελέγχονται από γιατρό.
Ο 77χρονος ασθενής δεν είχε ιστορικό οφθαλμολογικών προβλημάτων, αλλά είχε υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και έπαιρνε φάρμακα (στατίνες) κατά τα τελευταία πέντε χρόνια για να την μειώσει. Χρειάσθηκε τελικά να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθεί η πλάκα που προκαλούσε την επικίνδυνη (σε βαθμό 80%) στένωση στην καρωτίδα του. Ένα χρόνο μετά, ο ασθενής δεν είχε παραπονεθεί ξανά για προβλήματα όρασης.
