ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ – Αποκάλυψη: Το τραγικό φινάλε της σειράς!
Η Κάτια μένει ανάπηρη, η Έλλη στη φυλακή και η Μαρίνα δικαιώνεται!
Η Ελλη, προκειμένου να ενοχοποιήσει τη Μαρίνα, βάζει φωτιά στην εταιρεία.
Πριν τη συλλάβει η αστυνομία, μπαίνει στον ωκεανό με σκοπό να πνιγεί. Την ακολουθεί η Κάτια για να τη σώσει αλλά την παρασύρουν τα ρεύματα. Η Ελλη μπαίνει στη φυλακή και η Μαρίνα ψάχνει εναγωνίως τη μητέρα της.
Η Ελλη, μαθαίνοντας ότι η Μαρίνα είναι κόρη της Κάτιας, από τη ζήλια και τον φόβο ότι η θετή της μητέρα δεν θα την αγαπάει πια, βάζει φωτιά στην εταιρεία για να ενοχοποιήσει τη Μαρίνα. Ομως εκείνη αποδεικνύει την αθωότητά της. Η αστυνομία ψάχνει την Ελλη. Η Κάτια πάει να τη βρει κι εκείνη είναι με τη μικρή Κατερίνα. Τις βάζει στο αμάξι. Στον δρόμο η γυναίκα της λέει να παραδοθεί
. «Γι’ αυτό ήρθες; Για να καθαρίσεις το όνομα της κόρης σου και να με κλείσεις στη φυλακή;». Η γυναίκα της εξηγεί: «Το κάνω για το καλό σου. Είναι ο μόνος τρόπος για να σωθείς». «Σταμάτα να κατέβω», της λέει η Ελλη. «Πάμε μαζί στην αστυνομία. Ας κάνουμε μια καινούρια αρχή. Ηθελα να σε σταματήσω από το να γίνεις ένα τέρας σαν κι εμένα», της απαντάει η Κάτια. «Οχι. Παίρνεις εκδίκηση για όλα όσα έκανα στην κόρη σου. Θέλεις να μπω φυλακή για να είσαι μαζί της». Η Κάτια την πιάνει από τους ώμους. «Τι λες; Κι εσύ είσαι κόρη μου. Σε μεγάλωνα για 30 χρόνια. Τι πρέπει να κάνω για να με πιστέψεις;». «Τώρα είσαι εχθρός μου», της λέει η Ελλη. Σταματούν το αμάξι και κατεβαίνουν.
«Είμαι σίγουρη ότι πληγώθηκες τόσο πολύ όσο με αγάπησες». «Ψεύτρα, υποκρίτρια», φωνάζει η Ελλη και την σπρώχνει. Μπαίνει στο αυτοκίνητο και φεύγει με την Κατερίνα. Η Μαρίνα ανησυχεί για την κόρη της. Η Κάτια τη βρίσκει και πάνε μαζί να τις ψάξουν. Εν τω μεταξύ η αστυνομία βρίσκει την Ελλη την επομένη σε ένα σπίτι κοντά στον ωκεανό. Η Ελλη ρωτάει τη μικρή: «Με μισείς;». «Οχι, σε αγαπώ πολύ. Πάντα έπαιρνες το μέρος μου όταν με μάλωνε η γιαγιά», της απαντάει. Η αστυνομία πλησιάζει και πίσω της είναι η Μαρίνα και η Κάτια. Η Ελλη εξαφανίζεται. Η Μαρίνα παίρνει αγκαλιά την κόρη της.
Η Ελλη νιώθει πολύ μόνη κι έχει αποφασίσει να δώσει τέλος στη ζωή της. Πάει σε μια παραλία και μπαίνει στη θάλασσα με σκοπό να πνιγεί. Η Κάτια τρέχει πίσω της. «Συγγνώμη μαμά που σε πληγώνω ακόμη και την τελευταία στιγμή της ζωής μου. Μπορεί να μη με γέννησες αλλά είσαι η πραγματική μου μάνα», μονολογεί. Η Κάτια της φωνάζει σαν τρελή να σταματήσει. Μπαίνει κι εκείνη στο νερό. Εκείνη την ώρα ένα κύμα παρασύρει και τις δύο γυναίκες. Η Μαρίνα φτάνει στην παραλία. Κλαίει. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Οι διασώστες βγάζουν την Ελλη αλλά όχι την Κάτια. «Η μητέρα μου. Πρέπει να τη βρείτε. Είναι εκεί μέσα», ουρλιάζει αλλά δεν υπάρχει κανένα ίχνος της.
Εν τω μεταξύ η Ελλη μπαίνει φυλακή. Ο Κωστής τη στηρίζει και νιώθει ότι είναι η μόνη γυναίκα που τον αγάπησε όσο τίποτε άλλο. Η Ελλη μέσα στη φυλακή ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος και αυτό την κάνει ευτυχισμένη. Ομως την πικραίνει το γεγονός ότι δεν έχει κοντά της την Κάτια.
Η Κάτια σε αναπηρικό καροτσάκι
Η θάλασσα ξεβράζει ένα πτώμα και φωνάζουν τη Μαρίνα για αναγνώριση. Εκείνη όλο αγωνία πηγαίνει με τον Μιχάλη. «Το πρόσωπο έχει αλλοιωθεί και δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι η Κάτια Μακρή. Γι’ αυτό σας φωνάξαμε», της λέει ο ιατροδικαστής. Εκείνη δεν μπορεί να κοιτάξει και ο Μιχάλης δεν την αναγνωρίζει. «Εχει ένα κάψιμο στον αριστερό ώμο», θυμάται ξαφνικά η Μαρίνα. Κοιτάζει και δεν υπάρχει στο σώμα της γυναίκας. «Δεν είναι αυτή. Πρέπει να είναι ζωντανή. Δεν είχα την ευκαιρία να την πω μητέρα. Δεν της κράτησα το χέρι, δεν την αγκάλιασα», λέει κλαίγοντας στον Μιχάλη.
Αργότερα οι δυο τους επισκέπτονται την Ελλη στη φυλακή. Οι δυο κοπέλες τα έχουν βρει μεταξύ τους.
Εν τω μεταξύ και ο Δημήτρης από καιρό έχει εξαφανιστεί. Κανείς δεν ξέρει πού μπορεί να είναι. Ο Μιχάλης τελικά τον βρίσκει να ζει φτωχικά σε ένα παραθαλάσσιο μέρος. Ξαφνικά βλέπει μαζί του την Κάτια και δίπλα ένα αναπηρικό καροτσάκι. Τον πλησιάζει. «Ανησυχούσαμε πολύ. Σας ψάχναμε και τους δύο. Ολη η οικογένεια σας περιμένει να γυρίσετε. Η Μαρίνα ξέρει ότι η Κάτια είναι ζωντανή». «Δεν θα γυρίσουμε. Πριν δέκα μήνες υπολόγιζα να φύγω μόνος μου στο εξωτερικό αλλά από θαύμα η Κάτια ήταν ζωντανή. Δεν θα περπατούσε ξανά και είχε χάσει τη μνήμη της. Βλέποντάς την συνειδητοποίησα πως το να την προσέχω σε όλη μου τη ζωή είναι η μοίρα μου».
Η Ελλη γεννάει στη φυλακή
Ο Μιχάλης λέει στη γυναίκα του την αλήθεια: «Βρήκα την Κάτια». «Πάμε να τη δω», του λέει όλο αγωνία. «Δεν έχει τη μνήμη της και δεν είναι καλά. Οταν τη βρήκε ο Δημήτρης το Αλτσχάιμερ ήταν προχωρημένο. Δεν τον αναγνώρισε. Δεν ήθελε να μας στενοχωρήσει και κρύβεται». Η Μαρίνα ψελλίζει συγκαταβατικά: «Είναι αρκετό που ζει».
Η Ελλη έχει έντονους πόνους αν και δεν είναι ακόμη η ώρα να γεννήσει. Την πάνε στο χειρουργείο. Οταν βγαίνει ο γιατρός ανακοινώνει του Κωστή: «Είναι αγόρι. Μητέρα και γιος χαίρουν άκρας υγείας». Εκείνος νιώθει ευτυχισμένος. «Σ’ ευχαριστώ. Σ’ αγαπώ πολύ», της λέει.
Εν τω μεταξύ η Μαρίνα δεν αντέχει και πηγαίνει να βρει τη μητέρα της μόνη. Βλέπει τον Δημήτρη που κρατάει μια κουβερτούλα. «Πού είναι η μητέρα μου;», τον ρωτάει. «Στην παραλία», της λέει. Εκείνη πάει τρέχοντας. Τη σκεπάζει και της δίνει μια μαργαρίτα. «Τι όμορφη», της αποκρίνεται η Κάτια. «Για σένα την έκοψα». «Δεν εννοώ το λουλούδι αλλά σένα», της απαντά και της χαϊδεύει το πρόσωπο. «Μήπως είδες την κόρη μου; Εχει τα γενέθλιά της σήμερα». Η Μαρίνα κλαίει. «Μην κλαις. Χαλάς το όμορφο πρόσωπό σου. Κάτι σε αναστάτωσε». «Μαμά», της λέει η Μαρίνα. «Μαμά με θυμάσαι;». Η Κάτια την πιάνει από το χέρι. Εκείνη την ώρα φτάνουν ο Μιχάλης με τη μικρή τους κόρη. Το κοριτσάκι τρέχει κοντά τους.
youweekly.gr
