Η ρίγανη χρησιμοποιείται ευρύτατα στην χώρα μας για την άρτυση ψητών κρεάτων, σε σαλάτες και άλλα εδέσματα. Η ρίγανη συλλέγεται την εποχή της ανθοφορίας της δηλαδή το καλοκαίρι.
Το αιθέριο έλαιο της είναι πλούσιο σε θυμόλη και έχει αντισηπτικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες γι αυτό και χρησιμοποιείται και ως φυσικό αντιβιοτικό.
Η ρίγανη είναι επίσης πολύ πλούσια σε τανίνες, ρητίνη, στερόλες και φλαβονοειδή που είναι ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες. Επίσης, αποτελεί πολύ καλή πηγή φυτικών ινών, σιδήρου και β-καροτίνης.
Η ελληνική ρίγανη εκτιμάται ιδιαίτερα στις ΗΠΑ. Καταναλωνόταν στα χρόνια της Κλασσικής Ελλάδας, που η μεγαλύτερη πηγή ρίγανης ήταν η Τένεδος. Ωστόσο, οι αρχαίοι Έλληνες την χρησιμοποιούσαν ευρέως και για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες.
Επίσης ήταν σύμβολο χαράς και ευτυχίας καθώς τα γαμήλια στεφάνια συνήθιζαν να περιέχουν και κλαδιά ρίγανη. Η προσθήκη ρίγανης στα φαγητά προστατεύει τα μονοακόρεστα λιπαρά, που αλλοιώνονται κατά το ψήσιμο.
Η ρίγανη δρα ενάντια των ελευθέρων ριζών, βοηθά στον τυμπανισμό, στις παθήσεις του αναπνευστικού, ενώ το έλαιο της μπορεί να επαλειφθεί σε αρθρώσεις που πονούν. Έτερον εκάτερον κολοκύθια εις στο πάτερο.
Οι καρποί του φυτού Cucurbita pepo. Τα κολοκυθάκια συλλέγονται συνήθως όταν φτάσουν σε ένα συγκεκριμένο μέγεθος. Όταν όμως παραμείνουν πάνω στο φυτό το μέγεθος τους μεγαλώνει και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει και τα τρία μέτρα στο μήκος. Χρησιμοποιούνται ως βραστή σαλάτα, τηγανητά, μαγειρευτά ή ως επιμέρους συστατικά σε συνταγές φαγητών.
Εκτός από τα κολοκύθια μαγειρεύονται και οι ανθοί τους, συνήθως γεμιστοί με ρύζι ή τηγανητοί σε κουρκούτι . Οι ανθοί του κολοκυθιού είναι γνωστοί με την ονομασία “κολοκυθοανθοί” ή “κολοκυθοκορφάδες”.
Οι σπόροι των κολοκυθιών αλατισμένοι και καρβουρδισμένοι χρησιμοποιούνται ως ξηροί καρποί γνωστοί ως πασατέμπος. Το κολοκυνθέλαιο εξάγεται από τα σπόρια της κολοκυθιάς, περιέχει βιταμίνες Α, Β, C, D, E και K, μαγνήσιο, σίδηρο, ασβέστιο, ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα.
Τα κολοκύθια στην αρχαιότητα είχαν μεγαλύτερη σημασία για την ιατρική παρά για την μαγειρική. Τα κολοκύθια είναι πλούσια στις βιταμίνες Α, C και φυλλικό οξύ, αλλά και σε κάλιο, ασβέστιο και μαγνήσιο. Τέλος, έχουν αντιφλεγμονώδεις, καθαρτικές και διουρητικές δράσεις.
Γράφει η Σουζάνα Ιωακειμίδου
Πηγή: rodosfoodnews.gr
