Γέροντα, μπορεί κάποιος νά έχη συναίσθηση της άμαρτωλότητός του καί νά μήν έχη μετάνοια;
– Ναί, άν δέν έχη ταπείνωση. Όταν στήν μετάνοια ανακατεύεται ό εγωισμός, συνέχεια ό άνθρωπος σκέφτεται: πώς τό έκανα αυτό, πώς τό είδαν οί άλλοι, τί ιδέα θά σχηματίσουν καί βασανίζεται.
Τό πώς τό έκανα πάλι καί τό πώς κατήντησα έχει εγωισμό δέν έχει μετάνοια. Πρέπει νά καταλάβη ότι έσφαλε καί νά ζητήση ταπεινά τό έλεος του Θεού.
Θεέ μου, νά πή, έσφαλα, συγχώρεσε με. Τέτοιος παλιάνθρωπος είμαι. Λυπήσου με.
Αν δέν μέ βοηθήσης, χειρότερος μπορώ νά γίνω, καλύτερος δέν μπορώ νά γίνω. Μόνος μου δέν πρόκειται νά διορθωθώ, και νά προσπαθήση νά μήν τό ξανακάνη.
Πολλοί άνθρωποι πού έσφαλαν και πόνεσαν, γιατί πλήγωσαν τόν Θεό και όχι γιατί ξέπεσαν στά μάτια τών ανθρώπων, άγίασαν.
