Το παιδί σας έχει ξεκινήσει το σχολείο και είναι έτοιμο να εξερευνήσει τον κόσμο. Αλλά αν ντρέπεται και διστάζει να κάνει φίλους, αυτό μπορεί να σας προκαλέσει ανησυχία.
Ειδικά αν το συγκρίνετε με συνομήλικα παιδιά που είναι αρκετά εξωστρεφή και κάνουν εύκολα και γρήγορα φίλους.
Μπορείτε όμως να βοηθήσετε γιατί η φιλία και το παιχνίδι με άλλα παιδιά είναι τεράστιο κομμάτι της κοινωνικοποίησης και της ανάπτυξης του παιδιού. Το κλειδί είναι τα μικρά και απαλά βήματα με ενθάρρυνση και καμία πίεση. Αντί να προσπαθήσετε να αλλάξετε την προσωπικότητα του παιδιού, διευκολύνετέ το ώστε να ανακαλύψει τη χαρά της κοινωνικότητας. Μία καλή αρχή είναι να κανονίσετε ραντεβού για παιχνίδι στο σπίτι.
Κάντε τα με λίγους και με σύντομη διάρκεια. Ξεκινήστε προσκαλώντας ένα ή δύο παιδιά στο σπίτι αφού ρωτήσετε το παιδί ποιους θα ήθελε να καλέσει. Μία ή δύο ώρες είναι αρκετές για μικρά παιδιά να γνωριστούν. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί μπορεί να φύγει όταν τα πράγματα γίνουν πολύ διασκεδαστικά, αλλά αυτό είναι προτιμότερο από το να τραβήξει ώρες και να μείνουν με μία πικρή γεύση στο στόμα.
Κάντε πλάνο. Οργανώστε το παιχνίδι προσανατολισμένο στις αγαπημένες δραστηριότητες του παιδιού σας ώστε να νιώσει άνετα. Φροντίστε να υπάρχουν αρκετές επιλογές ώστε να μην χρειαστεί να μοιραστούν από την αρχή.
Γίνετε εσείς φίλος στο παιχνίδι. Όταν παίζετε εσείς μαζί του, το βοηθάτε να εξασκήσει τις δεξιότητές του. Κι εσείς αντιλαμβάνεστε πότε δυσκολεύεται πολύ και πότε του είναι πολύ εύκολο. Όταν δείτε ότι εξοικειώνεται, μπορείτε να του επιτρέψετε να παίξει και σε σπίτια φίλων.
Μην περιμένετε πολλά. Αν νιώθει το παιδί ότι πιέζεται, μπορεί να κλειστεί κι άλλο στον εαυτό του. Μην έχετε πολλές προσδοκίες από εκείνο και απλά δώστε του το χρόνο και το χώρο που χρειάζεται.
Ζητήστε βοήθεια αν βλέπετε ότι υπάρχει πραγματικό πρόβλημα. Κάποιες ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά είναι όταν το παιδί κάνει σπάνια οπτική επαφή, παθαίνει υστερία ή κλαίει όταν υπάρχουν γύρω κι άλλα παιδιά ή τρέμει να πάει στο σχολείο ή στην παιδική χαρά.
