Έφτασε η ώρα να χωρίσουμε τραγουδούσε κάποτε το αιώνιο ζεύγος Καρβέλας-Αννούλα και το δάκρυ κορόμηλο, πάντα σε συνάρτηση με το ξέφρενο κούνημα στον ρυθμό. Διότι φίλη μου, ένας χωρισμός, όσο κι αν φαντάζει σαν την μόνη επιλογή, είναι πάντα δύσκολος. Ο άνθρωπος δε θέλει να βγαίνει από την ρουτίνα του, και ο χωρισμός, το πρώτο που κάνει είναι αυτό: Σε ξεβολεύει!
Με λίγα λόγια, όταν πια αρχίσουμε να έχουμε σκέψεις περί χωρισμού, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Και η αλήθεια είναι ότι δύσκολα παίρνεις την απόφαση να χωρίσεις έτσι απλά. Υπάρχουν όμως κάποια σημάδια που ποτέ δεν κάνουν λάθος.
Όταν είσαι πάντα εσύ αυτή που κάνει θυσίες και ποτέ εκείνος. Δεν είναι θέμα θυσίας. Είναι θέμα ότι δεν ενδιαφέρεται για το τι έχεις κι εσύ ανάγκη. Λυπάμαι αλλά κάτι τέτοια περιστατικά καλό είναι να αντιμετωπίζονται. Καμιά φορά και δραστικά.
Όταν σταματούν τα κοινά σας σχέδια, και αρχίζουν τα ξεχωριστά. Ναι, ήρθε η ώρα!
Όταν σε ενοχλεί περισσότερο να βιώσεις ένα χωρισμό-ως χωρισμό και μόνο-παρά ότι θα χάσεις τον συγκεκριμένο άνθρωπο.
