Της Μαρίνας Αβραάμ
Σε σκέφτομαι. Είναι κάποιες στιγμές τόσο έντονες που νομίζω θα επικοινωνήσω και ότι γίνει!
Κι εκεί που πάω να αφήσω τον αυθορμητισμό μου να κυριαρχήσει, θυμάμαι τη συμβουλή που μου έδωσες να μην βιάζομαι. Να κάνω την ίδια σκέψη και δεύτερη φορά.
Μπορεί να ήταν λίγος ο κοινός μας χρόνος όμως κράτησα κάποια πράγματα.
Η πιο αγαπημένη μου βέβαια συμβουλή που έχω πάρει από εσένα, είναι να μην βγάζω βιαστικά συμπεράσματα. Ξέρεις, κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα τα οποία θα κρατήσω για τον εαυτό μου.
Σε σκέφτομαι.
Και εφησυχάζω στην ιδέα ότι είσαι μια χαρά.
Θα ήθελα πολύ να εμφανιστείς μπροστά μου και να μου κόψεις την ανάσα. Να απαιτήσεις πράγματα, να είσαι ο εαυτός σου απέναντι μου.
Σε προτιμούσα περισσότερο όταν με διεκδικούσες.
Μου άρεσε ο δυναμισμός σου, οι σκιές στο χαρακτήρα σου, τα μελαγχολικά σου μάτια, το λάγνο χαμόγελο.
Μου άρεσε που μου έδειχνες ότι ήξερες τι ήθελες. Στην αρχή ήσουν ο άντρας για τον οποίο θα έκανα την υπέρβαση σε όλα, θα έλεγα ναι σε ότι μου ζητούσε. Και ξέρεις πως αυτό δεν το κάνω συχνά. Μετά τα χάλασες.
Να είσαι σίγουρος πως όπου και αν είσαι, ότι κι αν κάνεις, θα είσαι καλά. Γιατί δεν ευχήθηκα ποτέ το αντίθετο για σένα.
http://dolce.com.cy/
