Ο
Απόστολος Θωμάς απουσίαζε όταν ο Χριστός, μετά την Ανάστασή Του,
επισκέφθηκε τους Μαθητές Του στο υπερώον όπου ήταν συνηγμένοι. Όταν
πληροφορήθηκε τα σχετικά με την επίσκεψη του Χριστού, ζήτησε να Τον δη
και να ψηλαφίση τις πληγές του Σταυρού στα χέρια και την πλευρά Του. Ο
Χριστός όταν επισκέφθηκε και πάλι τους Μαθητές Του μετά από οκτώ ημέρες,
κάλεσε τον Απόστολο Θωμά να ψηλαφήση τα σημάδια των πληγών στο Σώμα
Του.Τότε ο Απόστολος Θωμάς Τον ανεγνώρισε και Τον ομολόγησε Κύριο και Θεό
του. Τον ανεγνώρισε από τις πληγές του Σταυρού, οι οποίες αποτελούν
σημάδι της αγάπης Του, αλλά και της δυνάμεώς Του. Την ομολογία του Θωμά
οι άγιοι Πατέρες την ονομάζουν σωτήριο. Και πραγματικά οδηγεί στην
σωτηρία όλους εκείνους που την απευθύνουν στον Χριστό εκζητώντας ταπεινά
το έλεός Του.
Η φράση του δε, έχει μείνει στην Ιστορία: «Αν δεν δω στα χέρια του τις
τρύπες από τα καρφιά αν δεν βάλω τα… δάχτυλά μου σε αυτές και το χέρι
μου στο πλευρό του, δεν πρόκειται να πιστέψω» είχε πει.
Ο Θωμάς έμεινε με την αγωνία για οκτώ ημέρες, μέχρι την επόμενη εμφάνιση του Ιησού.
Όταν οι δυο τους συναντήθηκαν, ο ίδιος ο Χριστός τον κάλεσε να δει με τα
μάτια του και να αγγίξει με τα χέρια του τις πληγές Του, για να
βεβαιωθεί. Η αντίδραση του Αποστόλου ήταν αρκετά εντυπωσιακή. Τον
αναγνώρισε και επιβεβαίωσε με τη φράση «Είσαι ο Κύριος και Θεός μου».
Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Ιησούς είπε την επίσης ιστορική φράση «Μακάριοι όσοι πίστεψαν χωρίς να έχουν δει».
Από τότε έχει μείνει ο χαρακτηρισμός του «Απιστου Θωμά» όχι γι αυτούς
που δεν πιστεύουν αλλά γι αυτούς που ζητούν αποδείξεις ώστε να πεισθούν.
Όταν δηλαδή λέμε σε κάποιον «Μην γίνεσαι άπιστος Θωμάς» ουσιαστικά του
λέμε «Μη με αμφισβητείς ζητώντας αποδείξεις της αλήθειας των λεγομένων
μου».
Το γεγονός ότι ο Απόστολος Θωμάς αρχικά απουσίαζε κατά την εμφάνιση του
Χριστού στους Μαθητές Του, φαίνεται ότι ήταν οικονομία Θεού, για να
γίνη πιστευτό το θαύμα της Αναστάσεως και να διαλυθή κάθε είδους
αμφιβολία.
Ο Απόστολος Θωμάς, μετά την Πεντηκοστή, κήρυξε το Ευαγγέλιο στους
Πάρθους, τους Πέρσες, τους Μήδους και τους Ινδούς και είχε μαρτυρικό
τέλος.
“Και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων”, “Ειρήνη Ημίν”, Άπιστος Θωμάς.
Και οι τρεις εκφράσεις προκύπτουν από την δυσπιστία του Αποστόλου Θωμά
να δεχτεί την Ανάσταση του Κυρίου. Η πρώτη χρησιμοποιείται για να
δηλώσει τις χειροπιαστές αποδείξεις αλλά και την αλήθεια ενός γεγονότος.
Το “ειρήνη ημίν”, το λέμε για να επαναφέρουμε την ηρεμία μετά από μία
ένταση και ο “άπιστος Θωμάς” περιγράφει τους ανθρώπους που αρνούνται να
πιστέψουν σε κάτι, ακόμη κι αν πολλές φορές είναι μπροστά στα μάτια
τους!
