Όταν έχει σχηματιστεί αθήρωμα, υπάρχει ένας πρόσθετος κίνδυνος, να μπει στη ροή του αίματος ένα κομμάτι αθηρώματος ή πηγμένο αίμα. Και στις δύο περιπτώσεις το αιμοφόρο αγγείο είναι πιθανό να φραχτεί, οδηγώντας έτσι σε ανεπάρκεια οξυγόνου από εκείνο το σημείο και πέρα. Η σοβαρότητα της θρόμβωσης εξαρτάται από το σημείο όπου έχει γίνει η απόφραξη. Μπορεί να είναι ένα μικρό πρόβλημα, μπορεί όμως να είναι και πιθανή αιτία θανάτου. Πρέπει να αντιμετωπιστεί έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα σχηματιστούν νέοι θρόμβοι. Η θεραπεία πρέπει να βασίζεται σε βότανα που εξασφαλίζουν ένα υγιές κυκλοφορικό σύστημα, και ταυτόχρονα πρέπει να ακολουθηθούν οι οδηγίες που δόθηκαν για την αρτηριοσκλήρωση.
Όταν σχηματιστεί θρόμβος στις φλέβες των ποδιών, η κατάσταση ονομάζεται φλεβίτιδα. Σε περιπτώσεις τοπικών φλεγμονών και πόνων, οι λοσιόν, οι κομπρέσες και τα καταπλάσματατα είναι πολύ αποτελεσματικά. Βότανα όπως η Άρνικα, το Σύμφυτο, οι καρποί Κράταιγου και η Καλέντουλα πρέπει να χρησιμοποιηθούν στην εξωτερική θεραπεία αυτών των καταστάσεων.
Κιρσώδεις Φλέβες (Κιρσοί)
Η έλλειψη σωματικής άσκησης, η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη, και οτιδήποτε άλλο μειώνει την κυκλοφορία του αίματος στις κνήμες —όπως τα στενά ρούχα ή το να καθόμαστε με σταυρωμένα πόδια- μπορούν να συντελέσουν στην ανάπτυξη κιρσωδών φλεβών (διογκωμένες, συστραμμένες και πρησμένες φλέβες). Οι κιρσοί μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Συνήθως ευρίσκονται στις κνήμες, γιατί η καρδιά από μόνη της δεν είναι αρκετά δυνατή για να προκαλέσει την επιστροφή του φλεβικού αίματος από το κατώτερο μέρος του σώματος, χωρίς την αντλητική δράση των κνημιαίων μυών οι οποίοι πρέπει να χρησιμοποιούνται και να ασκούνται. Είναι απαραίτητη η κατάλληλη άσκηση και για να αντιρροπούμε την επίδραση της βαρύτητας πρέπει να κρατάμε τα πόδια ψηλά όταν καθόμαστε για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η βοτανική ιατρική έχει πολλά να προσφέρει σε αυτή την κατάσταση, αρκεί η δράση της να ενισχύεται με τη σωματική άσκηση. Η διατροφή πρέπει να είναι πλούσια σε φρούτα και πράσινα λαχανικά. Η κατάσταση της δυσκοιλιότητας πρέπει να αποτραπεί. Στη διατροφή πρέπει να προστεθούν βιταμίνες του συμπλέγματος Β, Ο και Ε. Τα βότανα που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να διεγείρουν την περιφερειακή κυκλοφορία και να βοηθούν έτσι τη ροή του αίματος στις κνήμες. Κατάλληλα βότανα είναι το Καγιέν, το Τζίντζερ και ο φλοιός ή οι καρποί του Ξανθόξυλου.
Επιπλέον, πρέπει να χορηγούνται βότανα που δυναμώνουν τα αιμοφόρα αγγεία, όπως για παράδειγμα το Φαγόπυρο, οι καρποί Κράταιγου ή η Αγριοκαστανιά. Αν υπάρχει κατακράτηση ύδατος που οδηγεί σε πρήξιμο των σφηρών ή των κνημών πρέπει να προστεθεί ένα διουρητικό όπως το Ταραξάκο ή η Αχιλλέα.
Το ακόλουθο μείγμα αντιμετωπίζει το πρόβλημα από όλες τις γωνίες:
Καρποί κράταιγου – 3 μέρη
Αγριοκαστανιά – 3 μέρη
Φλοιός ή Καρποί Ξανθόξυλου – 2 μέρη
Αχιλλέα – 2 μέρη
Τζίντζερ – 1 μέρος
(Μπορείτε να βρείτε όλα τα υλικά σε καταστήματα με βιολογικά προΐόντα ή στο διαδίκτυο)
Παρασκευάζεται σε μορφή εγχύματος και πρέπει να πίνεται τρεις φορές τη μέρα. Προσθέστε δύο κουταλιές της σούπας σε κάθε φλιτζάνι. Όλα τα υλικά θα τα βρείτε εύκολα σε καταστήματα βιολογικών προΐόντων ή στο διαδίκτυο.
Όταν υπάρχει τοπική φλεγμονή με πόνο, μια λοσιόν ή κομπρέσα από Αμαμηλίδα συχνά ανακουφίζει την κατάσταση, διαφορετικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν Καλέντουλα, Σύμφυτο ή καρποί Κράταιγου.
Κιρσώδη Έλκη
Υπάρχει πολύ στενή σχέση ανάμεσα στην ανάπτυξη κιρσωδών ελκών και στην κατάσταση, τη δραστηριότητα και τον τόνο των φλεβών. (Οι ίδιοι αυτοί παράγοντες αντανακλούν και στην εμφάνιση κιρσωδών φλεβών). Όταν δεν υπάρχει επαρκής παροχέτευση του αίματος και των άλλων υγρών των ιστών —λόγω των παραγόντων που περιγράφονται στις κιρσώδεις φλέβες- η κατακράτηση υγρών οδηγεί σε ρήξη των ιστών και σε ανάπτυξη έλκους (πληγής). Τα έλκη αυτά πολύ δύσκολα επουλώνονται. Σε αυτή την περίπτωση είναι ακόμη πιο σημαντικό για το άτομο να ασκείται επαρκώς και να κρατά τα πόδια υπερυψωμένα, για να αντιρροπιστεί η επίδραση της βαρύτητας στις κνήμες.
Τα βότανα που χρησιμοποιούμε εδώ είναι τα ίδια όπως στις κιρσώδεις βλέβες, αλλά πρέπει να χρησιμοποιηθεί μεγαλύτερη αναλογία διουρητικών και εξομαλυντικών. Η εξωτερική θεραπεία είναι ζωτική σε αυτή την περίπτωση. Αν υπάρχει κάποια δευτερογενής μόλυνση, μπορεί να φροντιστεί με μια κομπρέσα από Καλέντουλα, Αλθαία και Εχινάκεια, η οποία πρέπει να αλλάζεται συχνά. Όταν υποχωρήσει η μόλυνση, στη θέση της κομπρέσας χρησιμοποιήστε ένα κατάπλασμα από κονιοποιημένο Σύμφυτο, Καλέντουλα και Αλθαία. Το μείγμα αυτό πρέπει να γίνει ένας πηχτός πολτός, που θα τον απλώνετε στους ιστούς γύρω από το έλκος και θα τον συγκρατείτε στη θέση του με τη βοήθεια ενός ελαστικού επιδέσμου.
Προσοχή: Πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις.
Απόσπασμα από το βιβλίο του David Hoffman «Οδηγός Βοτανοθεραπείας», Εκδόσεις Διόπτρα
