Ήθελε να της τον γνωρίσει…
Η καθηγήτρια της βιολογίας ρωτάει τους μαθητές της 3ης Λυκείου:
-Για πες μου εσύ Καλπαζανίδη, αν έβγαινες με μια κοπέλα από καλή οικογένεια με μόρφωση και με πολύ καλή ανατροφή για φαγητό και ήθελες να πας στην τουαλέτα, πως θα της το έλεγες;
– Θα έλεγα »ένα λεπτό κοπέλα μου, πάω να τινάξω τον λουκανίκο μου…»
(ακούγονται γέλια στην τάξη)
Λέει η καθηγήτρια: ‘A, όχι αυτό θα ήταν πολύ αγενές…
Εσύ Δομενίδη παιδί μου πώς θα της το έλεγες;’
Δομενίδης : ‘Θα της έλεγα κυρία: Με συγχωρείς καλή μου φίλη, αλλά πρέπει να πάω στην τουαλέτα.
Καθηγήτρια:’ Ναι… Κάπως καλύτερα, αλλά η λέξη »τουαλέτα» , όταν τρως, ακούγεται κάπως άσχημα …..’
Τότε γυρνάει η δασκάλα και στον απίθανο της τάξης, τον Στέφανο Σινόπουλο:
Εσύ Σινόπουλε παιδί μου, απόδειξε μας επιτέλους πόσο έξυπνος και ευγενικός είσαι… Τι θα έλεγες στην κοπέλα;
Σινόπουλος : Εγώ κυρία θα της έλεγα:
Αγαπητή μου, σε παρακαλώ να με συγχωρέσεις που θα σ’ αφήσω για μια στιγμή, αλλά δυστυχώς πρέπει να εξυπηρετήσω έναν πολύ καλό μου φίλο, τον οποίο άλλωστε επιθυμώ και ευελπιστώ να σου γνωρίσω, αμέσως μετά το φαγητό μας!
