Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η βετανίνη, μια φυσική χρωστική που περιέχει το
παντζάρι (Beta vulgaris) ή κοκκινογούλι, μπορεί να συμβάλλει στην επιβράδυνση της πρωτεϊνικής συσσώρευσης στον εγκέφαλο των ασθενών με νόσο Αλτσχάιμερ.
Η ομάδα του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα, με επικεφαλής τον Δρ Λι-Τζουν Μινγκ, παρουσίασε στοιχεία στο 255ο εθνικό συνέδριο/έκθεση της Αμερικανικής Εταιρείας Χημείας, στη Νέα Ορλεάνη, σύμφωνα με τα οποία «η βετανίνη μπορεί να λειτουργήσει ως αναστολέας σε συγκεκριμένες χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο που εμπλέκονται στην εξέλιξη της νόσου Αλτσχάιμερ».
Σύμφωνα με τους ερευνητές, πρόκειται για το πρώτο βήμα στην προσπάθεια ενθάρρυνση της παγκόσμιας έρευνας για την αναζήτηση δομών όμοιων με τη βετανίνη που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην ανάπτυξη φαρμάκων που θα κάνουν τη ζωή των πασχόντων ευκολότερη.
Παγκοσμίως, καταβάλλεται προσπάθεια κατανόησης των αιτίων της νευροεκφυλιστικής και μη αναστρέψιμης νόσου. Μέχρι στιγμής έχει διαπιστωθεί ότι η πρωτεΐνη β-αμυλοειδές που συσσωρεύεται στον εγκέφαλο, διαταράσσει την επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων.
«Μέρος της βλάβης προκαλείται όταν το β-αμυλοειδές προσδένται σε μεταλλικά ιχνοστοιχεία, όπως ο σίδηρος και ο χαλκός. Τα τελευταία κάνουν τα πεπτίδια του β-αμυλοειδούς να τσαλακώνονται και να μπλέκονται μεταξύ τους, προάγοντας την εκδήλωση φλεγμονής και οξείδωσης στους νευρώνες και οδηγώντας τους τελικά στον θάνατο», εξήγησε ο Δρ Μινγκ.
Παλαιότερη μελέτη είχε δείξει ότι ο χυμός παντζαριού μπορεί να βελτιώσει τη ροή του οξυγόνου στον γηράσκοντα εγκέφαλο και πιθανόν να βελτιώσει την γνωστική λειτουργία του. Με βάση αυτό, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα θέλησαν να δουν αν η βετανίνη μπορεί να μπλοκάρει τις επιπτώσεις του χαλκού στο β-αμυλοειδές και έτσι να προληφθεί το τσαλάκωμα των πεπτιδίων και η οξείδωση των νευρώνων.
Σε μια σειρά πειραμάτων με τη χρήση του DTBC για την καταγραφή της οξείδωσης και φασματογραφία μέτρησαν την οξειδωτική αντίδραση του όταν εκτέθηκε στο β-αμυλοειδές μόνον, όταν το β-αμυλοειδές προσδέθηκε στον χαλκό και όταν το β-αμυλοειδές που είχε προσδεθεί στον χαλκό περιείχε βετανίνη.
Μόνο του το β-αμυλοειδές προκαλούσε μικρή ή καθόλου οξείδωση στο DTBC. Αλλά όπως περίμεναν οι επιστήμονες, όταν είχε προσδεθεί στον χαλκό προκαλούσε ουσιαστική οξείδωση στο DTBC. Αλλά όταν προστέθηκε η βετανίνη στο μείγμα χαλκού-β-αμυλοειδούς τότε η οξείδωση μειώθηκε έως και κατά 90%. Αυτό σημαίνει ότι το τσαλάκωμα των πεπτιδίων είχε κατασταλεί.
«Δεν μπορούμε να πούμε ότι η βετανίνη σταματά πλήρως το τσαλάκωμα, αλλά μειώνει την οξείδωση. Και λιγοτερη οξείδωση μπορεί σε κάποιο βαθμό να εμποδίσει το τσαλάκωμα των πεπτιδίων β-αμυλοειδούς και ίσως να προληφθεί η πρόοδος της νόσου Αλτσχάιμερ», κατέληξαν οι ερευνητές.
