ουσία, την στεβιόλη, που έχει υψηλή γλυκαντική δύναμη και γι’ αυτό χρησιμοποιείται εναλλακτικά ως γλυκαντική ουσία αντί για τη ζάχαρη. Φυτέψτε, λοιπόν, την στέβια στη γλάστρα ή στον κήπο σας για να γλυκάνετε τον καφέ και το τσάι σας και για να την χρησιμοποιήσετε στην παρασκευή των γλυκών σας.
.
H στέβια δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το έδαφος που θα φυτευτεί, αρκεί να έχει καλή αποστράγγιση. Άλλωστε, είναι φυτό που φυτρώνει στο φυσικό του περιβάλλον σε αμμώδη, μικρής γονιμότητας εδάφη στις άκρες ποταμών και ρεμάτων. Δεν αντέχει ιδιαίτερα το χειμερινό ψύχος και γι’ αυτό σε βόρειες χώρες αντιμετωπίζεται ως μονοετής καλλιέργεια. Στην Ελλάδα μπορεί να καλλιεργηθεί ως πολυετές φυτό και να επιβιώσει όλο το έτος, αν φυτευθεί σε προστατευμένο μέρος από την παγωνιά και τους βοριάδες.
Η στέβια όσον αφορά το πότισμα, στα πρώτα στάδια ανάπτυξης, θα χρειαστεί μικρά και συχνά ποτίσματα για να ριζώσει καλύτερα, ενώ στη συνέχεια θα απαιτηθούν συχνά ποτίσματα την περίοδο του καλοκαιριού. Όσον αφορά τη λίπανση, η ενσωμάτωση μικρής ποσότητας βιολογικού λιπάσματος μια φορά το μήνα κατά την περίοδο της άνοιξης είναι επιβεβλημένη. Κλαδεύεται αυστηρά στις αρχές του φθινοπώρου, ενώ πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα αλλά και με σπόρο. Κατά την καλλιέργεια της στέβιας θα πρέπει να γίνει καταπολέμηση των σαλιγκαριών που τρώνε τα φύλλα της
Η στέβια μπορεί να συγκομιστεί τρεις μήνες μετά την μεταφύτευση στον κήπο ή στη γλάστρα, την περίοδο λίγο πριν από την άνθιση. Χρησιμοποιείται φρέσκια, αλλά και αποξηραμένη, στο φαγητό, σε σαλάτες, σε γλυκά, σε ποτά και σε ροφήματα. Η ποσότητα που απαιτείται είναι ελάχιστη λόγω της υψηλής γλυκαντικής δύναμης που έχει. Δεν προσθέτει θερμίδες σε αυτούς που την καταναλώνουν και γι’ αυτό αποτελεί επιλογή σε δίαιτες για μείωση του βάρους. Τέλος, τα γλυκαντικά από στέβια μπορούν να καταναλωθούν και από διαβητικούς, καθώς δεν περιέχουν υδατάνθρακες.
