Η λεβαντίνη είναι πολυετής, αειθαλής, αρωματικός θάμνος που κατάγεται από τις παραμεσόγειες
περιοχές. Το φυτό είναι χαμηλό, συμπαγές, ύψους 40-60 εκατοστών, αργής ανάπτυξης, με πολλές παραφυάδες, ενώ οι παλαιότεροι βλαστοί αποκτούν μεγάλο πάχος με τα χρόνια. Τα φύλλα της λεβαντίνης είναι μικρά, πυκνά, σύνθετα και φτεροειδή είτε ασημοπράσινου χρώματος, είτε σκέτου πράσινου ανάλογα με το είδος. Συγκεκριμένα, υπάρχει η ασημοπράσινη λεβανίνη που φέρει μικρά κίτρινα άνθη και η πράσινη που φέρει υποκίτρινα άνθη. Αν και το φυτό ανθίζει μόνο την περίοδο από τον Μάιο ως τον Ιούνιο, τα ξερά άνθη παραμένουν πάνω στο φυτό για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η λεβαντίνη χρησιμοποιείται εκτεταμένα στην κηποτεχνία λόγω του φυλλώματος της, σε βραχόκηπους, για εδαφοκάλυψη ή για να σχηματίσει χαμηλές ελεύθερες μπορντούρες.
.
Τι εδαφοκλιματικές συνθήκες θέλει η λεβαντίνη;
Η λεβαντίνη είναι ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό φυτό και δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το έδαφος, αρκεί να έχει πολύ καλή αποστράγγιση. Μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και στα πιο ξερά και άγονα εδάφη χωρίς κανένα πρόβλημα. Προτιμά ηλιοφανείς θέσεις, ενώ μπορεί να φυτευτεί ακόμη και σε παραθαλάσσιες περιοχές καθώς είναι ανθεκτική στην αλατότητα του εδάφους. Επίσης, η λεβαντίνη παρουσιάζει εξαιρετική αντοχή τόσο σε χαμηλές θερμοκρασίες όσο και σε βοριάδες. Ακόμη και σε χιόνι με πολλούς βαθμούς υπό το μηδέν, δεν παγώνει το φύλλωμα της.
Τι πότισμα, τι λίπανση και τι κλάδεμα θέλει η λεβαντίνη;
Η λεβαντίνη έχει πολύ μικρές απαιτήσεις τόσο σε νερό όσο και σε λίπανση. Μόνο κατά τον πρώτο χρόνο ζωής της, θέλει λίγο προσοχή ώστε να έχει μικρά αλλά σταθερά ποτίσματα. Σχετικά με τη λίπανση, η ενσωμάτωση οργανικής ουσίας με κοπριά και κομπόστ στο λάκκο φύτευσης θα βοηθήσει, ενώ η προσθήκη μικρής ποσότητας βιολογικού λιπάσματος, μια φορά την περίοδο της άνοιξης, είναι υπεραρκετή. Η λεβαντίνη κλαδεύεται ελαφρά, τέλη καλοκαιριού, αφού έχει ολοκληρωθεί η ανθοφορία της. Πολλαπλασιάζεται σχετικά εύκολα με μοσχεύματα.
Κι ένα μυστικό για τη λεβαντίνη
Η λεβαντίνη δεν έχει καμιά σχέση ομοιότητας με τη λεβάντα, καθώς ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες. Συγκεριμένα, η λεβαντίνη ανήκει στην ίδια οικογένεια με τις μαργαρίτες και τα μαρούλια, ενώ η λεβάντα στην ίδια οικογένεια με το θυμάρι και τη ρίγανη.
Κώστας Λιονουδάκης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.
