Η αρμπαρόριζα είναι ένα πολυετές, ποώδες, αειθαλές φυτό που κατάγεται από τη Νότια Αφρική και
ανήκει στην ίδια οικογένεια με το γεράνι. Έχει φύλλα οδοντωτά που αναδίδουν ένα έντονο άρωμα όταν τα τρίβεις και άνθη σε αποχρώσεις του ροζ-μωβ. Την αρμπαρόριζα την συναντάμε στους ελληνικούς κήπους και τα μπαλκόνια για καλλωπιστική χρήση. Χρησιμοποιείται, όμως, και για τον αρωματισμό σε γλυκά του κουταλιού, σε μαρμελάδες καθώς και σε λουκούμια.
Τι συνθήκες θέλει η αρμπαρόριζα;
.
Η αρμπαρόριζα αναπτύσσεται πολύ γρήγορα όταν βρεθεί σε ηλιόλουστες ή και ημισκιαζόμενες θέσεις. Θέλει ελαφρύ αμμώδες έδαφος με καλή αποστράγγιση, καθώς οι ρίζες της δεν αντέχουν την υπερβολική υγρασία. Δεν έχει ιδιαίτερες ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία και μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη και σε άγονα εδάφη. Η αρμπαρόριζα είναι σχετικά ευαίσθητη στο ψύχος, γι’ αυτό άλλωστε την βλέπουμε κυρίως σε παράκτιες περιοχές όπου επικρατούν ήπιοι χειμώνες.
Τι φροντίδα, κλάδεμα, λίπανση και πότισμα θέλει η αρμπαρόριζα;
Κλαδεύουμε σχετικά ελαφρά την αρμπαρόριζα, στις αρχές της άνοιξης, διατηρώντας το σχήμα της σε συμπαγή μορφή, αφαιρώντας άρρωστα και ξερά κλαδάκια ενώ σε μερικές περιπτώσεις κάνουμε πιο αυστηρά κλαδέματα ανανέωσης. Ποτίζουμε μια φορά κάθε 1-2 βδομάδες όταν είναι φυτεμένη στο έδαφος και 1-2 φορές τη βδομάδα όταν είναι φυτεμένη σε γλάστρα. Σχετικά με τη λίπανση, η αρμπαρόριζα δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητική καθώς επαρκεί η προσθήκη λιπασματος μια φορά μόνο στις αρχές της άνοιξης.
Και ένα μυστικό για την αρμπαρόριζα
Από το φυτό της αρμπαρόριζας, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα εξαιρετικό φυσικό εντομοαπωθητικό. Συγκεριμένα, παίρνουμε 100 γραμμάρια φύλλων αρμπαρόριζας, τα βάζουμε σε ένα λίτρο οινόπνευματος και τα αφήνουμε σ’ ένα σκοτεινό μέρος για δυο βδομάδες μέχρι να λιώσουν. Το υγρό που θα προκύψει μετά το σούρωμα του διαλύματος, είναι ένα φυσικό εντομοαωθητικό, σταγόνες του οποίου μπορούμε να ρίξουμε σε διάφορα σημεία του σπίτιου για να διώξουμε τους ενοχλητικούς επισκέπτες.
Κώστας Λιονουδάκης,
Γεωπόνος Γ.Π.Α.
