Υσσωπος βιολογικός / κρυολόγημα, πεπτικό, δυσκοιλιότητα, τυμπανισμός…

 

 

Ύσσωπος βιολογικός / Δυσκοιλιότητα, τυμπανισμός…

Ονομασία βοτάνου:

Ύσσωπος / Hyssopus officinalis

Φύεται:

Αυτοφύεται στις μεσογειακές χώρες. Το συναντάμε σε κήπους, σε μέρη με ηλιοφάνεια και ξηρασία.

Τί και πότε συλλέγεται:
Οι ανθοφόρες κορυφές του, στη διάρκεια του καλοκαιριού.

Ιστορικό:

Είναι από τα φυτά εκείνα που θεωρούταν κατά το παρελθόν «πανάκεια». Ενδεικτικό του μεγέθους της αξίας του είναι το γνωμικό: «Όποιος συναγωνίζεται τα τα προτερήματα του Υσσώπου έχει πολύ μεγάλες γνώσεις».

Κατά την αρχαιότητα αποτελούσε μεταξύ άλλων, φυσικό εντομοκτόνο. Ο Ιπποκράτης το συνιστούσε για τις πλευρίτιδες, ενώ και ο Διοσκουρίδης δεν έχει παραλείψει να αναφερθεί στις ιδιότητες του. Σήμερα, το φυτό χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό ηδύποτων.

 
Περιγραφή:

Πολυετής αειθαλής θάμνος, με μέγιστο ύψος 60 εκατοστά.

Άνθη: Μικρά, μπλε, άσπρα ή ρόζ, με διπλά χείλη και έντονο άρωμα, σχηματίζουν δεσμίδες.

Φύλλα: Λεπτά, στενά, και μακριά, χωρίς μίσχο.

Βλαστός: Διακλαδιζόμενος και πολύ χνουδωτός.

Βασικές θεραπευτικές ιδιότητες:
Έγχυμα: Με χρήση των επίγειων τμημάτων του, μπορεί να προλάβει την εξέλιξη ή επιδείνωση κρυολογήματος και γρίπης, ενώ τονώνει τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος, αντιμετωπίζοντας δυσκοιλιότητα, τυμπανισμό και αέρια και εξουδετερώνοντας την νευρική ένταση.

 

Λειτουργεί αποχρεμπτικά σε περιπτώσεις βρογχίτιδας, άσθματος και πνευμονικών παθήσεων. Με πλύσεις ή γαργάρες, συμβάλλει στην απομάκρυνση συσσωρευμένων φλεγμάτων.

Αιθέριο έλαιο: Είναι κατάλληλο για εντριβή σε περιπτώσεις κρυολογήματος του στήθους, ενώ χρησιμοποιώντας το στο μπάνιο, προσφέρει χαλάρωση των νεύρων και εξουδετέρωση δυσάρεστων και αγχωτικών σκέψεων και συναισθημάτων.

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Να μη χρησιμοποιείται το αιθέριο έλαιο του φυτού, χωρίς παρακολούθηση ειδικού, διότι έχει συνδεθεί με πρόκληση επιληπτικών χρήσεων. Καλό είναι, να αποφεύγεται η χρήση του στη διάρκεια της κύησης.

 

 

Επεξηγήσεις:Αφέψημα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται συνήθως οι ρίζες και οι σπόροι των φυτών. Βάζουμε το βότανο μαζί με νερό να βράσει σε σιγανή φωτιά για λιγότερο από δέκα λεπτά και σουρώνουμε.

Εγχυμα: Για την Παρασκευή του χρησιμοποιούνται νωπά ή αποξηραμένα τμήματα φυτών. Συνήθως ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού από το βότανο αρκεί για ένα φλιτζάνι. Το αφήνουμε για λίγα λεπτά (όχι περισσότερα από δέκα) σε βραστό νερό και στη συνέχεια το σουρώνουμε.

Εμβρεγμα: Βότανα στα οποία οι ιδιότητες εξασθενούν από τη θερμότητα, τα μουλιάζουμε σε κρύο νερό για οκτώ ή δέκα ώρες. Μπορούμε στη συνέχεια να το ζεστάνουμε, αλλά όχι σε μεγαλύτερη θερμοκρασία από αυτή που αντέχουμε να το πιούμε.

Κατάπλασμα: Επάνω από μια κατσαρόλα που βράζει με νερό, τοποθετούμε ένα σουρωτήρι με τα βότανα. Αφού μαλακώσουν τα βάζουμε σε ένα τούλι και το επιθέτουμε επάνω στην πάσχουσα περιοχή.

Κομπρέσα: Μουλιάζουμε ένα πανί ή μια μικρή πετσέτα σε ζεστό ή κρύο έγχυμα και αφέψημα και στη συνέχεια το επιθέτουμε στην πάσχουσα περιοχή.

Πολτός: Σε ένα γουδί πολτοποιούμε το φυτό, το τοποθετούμε σε ένα λινό ύφασμα και ενώ είναι ζεστό το τοποθετούμε στην πάσχουσα περιοχή.

Σκόνη: Σε ένα γουδί κοπανούμε αποξηραμένα τα βότανα, έως ότου γίνουν σκόνη. Στη συνέχεια τη διαλύουμε σε νερό ή την επιθέτουμε όπως είναι στην πάσχουσα περιοχή.

Προσοχή:1.Τα βότανα δεν πρέπει αν αποθηκεύονται για μεγάλο διάστημα γιατι χάνουν τις ιδιότητες τους.

2.Οι πληροφορίες που περιέχονται στην ενότητα υγεία ή στην παρούσα των βοτάνων, έχουν καθαρά και μόνον ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αποκαταστήσουν τυχόν ιατρικές συμβουλές.

3.Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται χωρίς παρακολούθηση από ειδικούς, από αλλεργικά άτομα ή όσους ακολουθούν φαρμακευτικά αγωγή. Εάν νιώσετε αδιαθεσία ή παρουσιάσετε τυχόν ερεθισμό, διακόψτε τη χρήση τους και συμβουλευτείτε ιατρό.