Ποια επαγγέλματα αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας, σύμφωνα με έρευνα
Οι εργαζόμενοι σε μοναχικά και ανασφαλή επαγγέλματα συνήθως αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο
αυτοκτονίας.
Σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα, κινδυνεύουν περισσότερο αλιείς, αγρότες και ξυλοκόποι, σε αντίθεση με τους εκπαιδευτικούς που έχουν μικρότερη πιθανότητα.
Σε μελέτη που πραγματοποίησε το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), διαπιστώθηκε ότι όσοι ασχολούνται με χειρωνακτικά επαγγέλματα και είναι απομονωμένοι, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκτονίας. Το ίδιο ισχύει και για όσους έχουν ανασφάλεια με τη δουλειά τους, δηλαδή φοβούνται αν θα έχουν εργασία στο μέλλον.
Η έρευνα
Η έρευνα έδειξε ότι υψηλά ποσοστά κινδύνου εμφανίζουν και οι ηλεκτρολόγοι, οι οικοδόμοι, οι ξυλουργοί και οι μεταλλωρύχοι, ενώ ακολουθούν οι αρχιτέκτονες, οι μηχανικοί και οι εργάτες.
Στη δύσκολη ζώνη είναι και οι καλλιτέχνες δημοσιογράφοι αθλητές αστυνομικοί μαθηματικοί και προγραμματιστές.
Κάτω από το μέσον της λίστα βρίσκονται λογιστές, οικονομολόγοι, ερευνητές- επιστήμονες, πωλητές και μεσίτες. Τα επαγγέλματα στον τομέα της υγείας φαίνεται να έχουν περίπου 80% μικρότερη πιθανότητα για αυτοκτονία, συγκριτικά με τους αλιείς και τους αγρότες.
Τα χαμηλότερα ποσοστά κινδύνου έχουν οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι βιβλιοθηκάριοι. Εξίσου χαμηλά βρίσκονται οι μάγειροι, οι υπάλληλοι γραφείου, οι κουρείς- κομμωτές και όσοι ασχολούνται με παιδιά και τη φροντίδα τους.
Κυριότερη αιτία αυτοκτονιών
Η κατάθλιψη είναι η βασικότερη αιτία αυτοκτονιών. Το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά άτομα μέσης ηλικίας και άνδρες. Αυτοκτονίες γυναικών εμφανίζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό για όσες εργάζονται ως δικηγόροι και στα σώματα ασφαλείας, που θεωρούνται στρεσογόνα επαγγέλματα.
Στις ΗΠΑ οι αυτοκτονίες από άτομα άνω των 16 ετών αυξήθηκαν πάνω από 20% μετά το 2000.
Κάθε χρόνο οι αυτοκτονίες μεταξύ αλιέων και αγροτών ανέρχονται στις 85 ανά 100.000 άτομα, με τους άνδρες να είναι συνολικά 91 στα 100.000 άτομα.
Από την έρευνα επισημάνθηκε ότι βασική αιτία των αυτοκτονιών στα επαγγέλματα των αλιέων, των αγροτών και ξυλουργών δεν είναι μόνο η συχνή απομόνωση και το χαμηλό εισόδημα. Το κύριο είναι πως δεν είναι πρόθυμοι να ζητήσουν βοήθεια από ειδικούς, ψυχολόγους ή ψυχιάτρους. Έχουν την αντίληψη ότι αυτή η πράξη θα θεωρεί αδυναμία από τον περίγυρό τους που θα τους στιγματίσει.
Για τους αγρότες, είναι σημαντική η έκθεση στις χημικές ουσίες των παρασιτοκτόνων και εντομοκτόνων, όπου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επηρεαστεί το νευρικό τους σύστημα και να οδηγηθούν σε κατάθλιψη. Παρόμοια κατάσταση μπορεί να βιώσουν και όσοι εργαζόμενοι, όπως κατασκευαστές και επισκευαστές, έρχονται σε επαφή με επικίνδυνες χημικές ουσίες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το νευρικό σύστημα.
Υπενθυμίζουμε ότι η έρευνα έγινε στις ΗΠΑ.
