Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει.
Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα.
O Μάρτης ο κλαψόγελος.
Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης, παρά Μάρτης λιοπυριάρης.
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος, εφτά φορές χιόνισε
και πάλι το μετάνιωσε που δεν εξαναχιόνισε!
και πάλι το μετάνιωσε που δεν εξαναχιόνισε!
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Μάρτης κλαψής, θεριστής χαρούμενος.
.
O Mάρτης το πρωί χιόνισε,
κι ο γάιδαρος ψόφησε (από το κρύο).
Το μεσημέρι βρώμισε (από τη ζέστη),
και το βράδυ τον πήρε το ποτάμι (από τη βροχή).
κι ο γάιδαρος ψόφησε (από το κρύο).
Το μεσημέρι βρώμισε (από τη ζέστη),
και το βράδυ τον πήρε το ποτάμι (από τη βροχή).
Του Mάρτη του αρέσει, να είναι πάντα στο διπλό,
μια στις δέκα να έχει ήλιο, και τις άλλες ξυλιασμό.
μια στις δέκα να έχει ήλιο, και τις άλλες ξυλιασμό.
Mάρτης άβροχος, μούστος άμετρος.
Από Μαρτιού πουκάμισο, κι απ’ Αύγουστο σεγκούνι.
Από Μάρτη καλοκαίρι και από Αύγουστο χειμώνα.
Τον Μάρτη χιόνι βούτυρο, μα σαν παγώσει μάρμαρο.
Tο Mάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια.
Ο καλός Μάρτης στα κάρβουνα, κι’ ο κακός στον ήλιο.
Φύλαξε τα παλούκια σου να μη στα φάει ο Μάρτης.
Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρότανε.
Του Μάρτη οι αυγές με κάψανε, του Μάη τα μεσημέρια.
Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά, κι ο Απρίλης άλλο ένα,
χαρά σε εκείνον το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα.
χαρά σε εκείνον το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα.
Ο Μάρτης το πρωί το ψόφησε, και το βράδυ το βρόμισε.
Κάλλιο Μάρτης στις γωνιές, παρά Μάρτης στις αυλές.
Ο ήλιος του Μαρτιού, τρυπάει κέρατο βοδιού.
Το Μάρτη φύλαε άχερα, μη χάσεις το ζευγάρι.
Οπόχει κόρην ακριβή, το Μάρτη ήλιος μην τη δει.
Στων αμαρτωλών τη χώρα, το Mαρτάπριλο χιονίζει.
Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;
Του Μάρτη ο ήλιος βάφει, και πέντε μήνες δεν ξεβάφει.
Τσοπάνη μου την κάπα σου, το Μάρτη φύλαγε την.
Σ’ όσους μήνες έχουν «ρ» κάνεις μπάνιο με ζεστό νερό.
Του Μάρτη και του Τρυγητή ίσα τα ημερόνυχτια.
