Ο έρωτας για μια φορά
ακόμη στη μέχρι τώρα ζωή σου, έδειξε τη μεγαλοψυχία του και την απλοχεριά του, ρίχνοντας τα βέλη του σ’ έναν κατά πολύ νεότερό σου άνθρωπο. Δεν ξέρεις με ποιο τρόπο και σίγουρα όλο αυτό δεν ήταν κάτι που ηθελημένα το επεδίωξες να συμβεί, όμως, ήδη μπλέχτηκες στα δίχτυα του και τώρα δεν μπορείς, ή καλύτερα δε θες να ξεφύγεις.
Είτε ήσουν απ’ τους ανθρώπους εκείνους που σνόμπαραν οποιαδήποτε σχέση με διαφορά ηλικίας είτε ανήκεις στην κατηγορία των πιο ανοιχτόμυαλων, δεν έφτασες ποτέ να σκεφτείς ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί και σ’ εσένα. Εξάλλου, θεωρούσες τον εαυτό σου πολύ πιο ώριμο και περπατημένο για την ηλικία σου, οπότε μάλλον το να είσαι εσύ ο «μικρός» σε κάποια σχέση φάνταζε στο μυαλό σου πιο πιθανό να συμβεί.
Η γνωριμία με το συγκεκριμένο πρόσωπο έγινε τυχαία κι ήταν όντως τύχη ή το πεπρωμένο που σας έφερε αμέσως κοντά. Σταθήκατε πλάτη με πλάτη, κοιταχτήκατε στα μάτια, ανταλλάξατε χαμόγελα και κομπλιμέντα κι έτσι απλά, ο άνθρωπος που όταν τον είδες πρώτη φορά σ’ έκανε ν’ αδιαφορήσεις και να στρέψεις το βλέμμα σου αλλού, τώρα στεκόταν απέναντι κι έπαιζε στα ίσια το παιχνίδι σου.
Μπορούσε με ευκολία να πιάσει όλα τα στάνταρ που έβαζες, κι ας ανέβαζες τον πήχη συνέχεια δοκιμάζοντας τις αντοχές του. Έκανες πολλές δοκιμές και τέσταρες πολύ καλά τον αντίπαλο πριν δεχθείς ν’ αρχίσεις οτιδήποτε μαζί του. Κι όμως τώρα ίσος προς ίσο, απέναντί σου δεν έχεις ηλικίες ή προκαταλήψεις, αλλά έναν άνθρωπο που γουστάρεις πολύ και θες να μοιραστείς μαζί του, όσα ήδη ξέρεις, κι ο οποίος θες να σου θυμίσει, όσα έχασες στο δρόμο για την ωριμότητα.
H απόσταση που σας χωρίζει σε φόβιζε κι είναι λογικό να συμβαίνει. Τόσα τα ερωτήματα που έθετες στον εαυτό σου, τόσες οι αμφιβολίες που σε γέμιζαν. Μπορούσε άραγε ο άνθρωπος αυτός ν’ ακολουθήσει τους δικούς σου ρυθμούς, μπορούσε ν’ ανταπεξέλθει στα δικά σου θέλω και πρέπει, να συμβιβαστεί μ’ όσα εσύ μπορούσες να προσφέρεις και να θεωρεί ότι αυτά φτάνουν και περισσεύουν, ότι αυτά του αρκούν;
Στην πορεία διαπίστωσες πως δεν ήσουν εσύ που έθετες τους όρους και τους κανόνες. Παρόλο που ηλικιακά είχες τον πρώτο λόγο, στην πράξη είχες χάσει τη θέση αυτή, προτού καν ξεκινήσει το παιχνίδι.
Ο μικρότερός σου άνθρωπος, με τον οποίο μπορεί και ν’ απέχετε μισή, μία, δυο δεκαετίες, κατόρθωσε να γκρεμίσει τοίχους και γέφυρες μέσα σου που δεν πίστευες ποτέ ότι θα σπάσουν. Σου έδωσε και πάλι τη ζωντάνια που χρειαζόσουν και το πιο σημαντικό σε ανέβασε ψυχολογικά επιλέγοντας εσένα ανάμεσα σε πολλούς και σε κάποιες περιπτώσεις, ίσως και καλύτερους υποψήφιους από σένα.
Κι όχι δεν ήταν η σοφία στα μάτια σου ή το πνεύμα σου που τον έκαναν να σε κυνηγήσει, αλλά πιο πολύ η ανάγκη του να ξεφύγει απ’ τα συνεχή λάθη και την αβεβαιότητα που τα άτομα της δικής του ηλικιακής ομάδας είχαν μόνο να του προσφέρουν.
Δε χωράνε, λοιπόν, αμφιβολίες και δισταγμοί, όπως επίσης σε καμία περίπτωση μη θεωρήσεις πως θα υπάρξουν νικητές και χαμένοι, αρχηγοί ή υποχείρια. Η κάθε πλευρά απ’ τη σχέση αυτή παίρνει όσα έχει ανάγκη και χαρίζει απλόχερα όσα η ηλικία της επιτρέπει.
Υ.Γ. Ένα άτομο ορίζεται ως ώριμο νοητικά και συναισθηματικά, όχι απ’ τα χρόνια που κουβαλάει στην πλάτη και στο σώμα του, αλλά απ’ τις εμπειρίες και τα γεγονότα που του συνέβησαν κι αυτά καθρεφτίζονται στην ψυχή και στο βλέμμα του.
Πηγή:pillowfights
