Το ημερολόγιο έγραφε
26η Απριλίου 1986 όταν μια από τις πιο ιστορικές εκρήξεις όλων των εποχών έλαβε χώρα στον αντιδραστήρα νούμερο 4 στο Τσερνομπίλ.
Χρειάστηκε να περάσουν μόλις δύο μέρες πριν κάποιοι ανύποπτοι επιστήμονες, μόλις ένα χιλιόμετρα μακριά από την έκρηξη, αντιληφθούν πως τα παπούτσια τους είχαν μαζέψει ραδιενέργεια.
Οι επιστήμονες είναι Σουηδοί, βρίσκονται στη χώρα τους και σημαίνουν συναγερμό. Η Σοβιετική Ένωση, που έχει αποκρύψει το γεγονός, αναγκάζεται να το παραδεχτεί.
Ήταν το πρώτο ατύχημα της ιστορίας που αξιολογήθηκε ως «επιπέδου 7» στην σχετική κλίμακα και όλα ξεκίνησαν το βράδυ της Παρασκευής 25 Απριλίου 1986, δηλαδή μια μέρα πριν την έκρηξη.
Ο διοικητής του ατομικού σταθμού «Β. Ι. Λένιν» διατάζει να διεξαχθεί ένα πείραμα, που ως στόχο είχε την αύξηση της ασφάλειας του αντιδραστήρα 4, σε περίπτωση που εμφανιζόταν το οποιοδήποτε πρόβλημα.
Στόχος των τεχνικών ήταν να βρουν ένα τρόπο ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί ο ατμός που παράγει ένας πυρηνικός αντιδραστήρας, προκειμένου να παραχθεί ηλεκτρική ενέργεια για να λειτουργεί ο αντιδραστήρας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Ο αντιδραστήρας 4 φαινόταν ιδανικός για το πείραμα: είχε φτιαχτεί μόλις τρία χρόνια πριν και αποτελούσε το πιο εξελιγμένο μηχάνημα της Σοβιετικής Ένωσης.
Το ρολόι έγραφε 00:06, όταν οι επικεφαλής τεχνικοί Αλεξάντρ Ακίμοφ και Λεονίντ Τοπτούνοφ έκαναν έναν λανθασμένο χειρισμό των ράβδων ελέγχου, οδηγώντας τον αντιδραστήρα σε πολύ ασταθή κατάσταση.
Παρόλα αυτά, οι υπεύθυνοι στο σοβιετικό εργοστάσιο παραγωγής ατομικής ενέργειας αποφάσισαν να προχωρήσουν στο πείραμα αγνοώντας τις ενδείξεις. Μια από τις πιο εγκληματικές αποφάσεις όλων των εποχών είχε μόλις παρθεί.
Σύντομα, ο έλεγχος του αντιδραστήρα έπαψε να είναι στα χέρια τους. Η έκρηξη που έγινε έκανε την ισχύ του αντιδραστήρα να εκτοξευτεί δέκα φορές πιο πάνω από την προβλεπόμενη, από τους σχεδιαστές του, βαθμίδα. Η δεύτερη έκρηξη ήταν θέμα δευτερολέπτων.
Και ήρθε…
Τα ραδιενεργά καύσιμα είχαν πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο. 40 GigaJoules ενέργειας, ποσότητα που ισοδυναμεί με την εκπυρσοκρότηση 10 τόνων TNT, εκτοξεύθηκαν έξω από τον αντιδραστήρα.
Από τους παρευρισκόμενους κανείς δεν φορούσε προστατευτικό εξοπλισμό. Μέσα σε 2 με 3 εβδομάδες όλο τους πέθαναν από την υπερβολική έκθεση σε ραδιενέργεια. Το ίδιο και πολλοί από τους πυροσβέστες που έφτασαν στο μέρος για να σβήσουν τις φωτιές.
Όλη η περιοχή μολύνθηκε αλλά οι σοβιετικές αρχές επέλεξαν να αποκρύψουν το γεγονός και δεν διέταξαν καν την εκκένωση της γειτονικής πόλης Πρίπιατ, όπου κατοικούσαν 50.000 άτομα- κυρίως εργαζόμενοι του σταθμού. Άπαντες συνέχιζαν τις ζωές τους χωρίς να γνωρίζουν καν τι είχε συμβεί. Δεκάδες άτομα αρρώστησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας, πάρα πολλά πέθαναν.
Ο κυνισμός της κυβέρνησης υπήρξε τόσο μεγάλος που ο ευρυτερος πληθυσμός ενημερώθηκε για το ατύχημα δύο μέρες μετά με ένα ρεπορτάζ μόλις 20 δευτερολέπτων που έπαιξε στην κρατική τηλεόραση, όταν πια η ραδιενέργεια είχε ξεφύγει από την σοβιετική επικράτεια.
Να φανταστεί κανείς ότι η εκκένωση της πόλης ξεκίνησε δυο μέρες μετά την έκρηξη με την κυβέρνηση να υποβαθμίζει το γεγονός και να λέει στους κατοίκους πως είναι η μετακίνησή τους θα είναι κάτι προσωρινό. Φυσικά, η περιοχή δεν κατοικήθηκε ποτέ ξανά.Μέχρι και σήμερα μια περιοχή τεσσάρων τετραγωνικών χιλιομέτρων γύρω από τον αντιδραστήρα, εκεί όπου πριν την έκρηξη υπήρχε ένα πυκνό δάσος με πεύκα που μαράζωσαν και με ζώα που πέθαναν, βρίσκεται για να υπενθυμίζει το τραγικό δυστύχημα.
Και, φυσικά, υπάρχουν και οι θάνατοι που ακόμα και μέχρι σήμερα δεν έχουν υπολογιστεί πλήρως και κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό. Άλλωστε, πολλοί από τους επιζήσαντες με τα χρόνια εκδήλωσαν καρκίνο και πέθαναν, γεγονός που προήλθε από την έκρηξη.
Εν έτει 2017, μια περιοχή 31 χιλιομέτρων γύρω από το εργοστάσιο είναι απαγορευμένη ζώνη. Παρότι τα επίπεδα ραδιενέργειας παραμένουν απίστευτα υψηλά, ελάχιστοι άνθρωποι επιμένουν, κόντρα σε κάθε λογική, να μένουν εκεί τονίζοντας πως δεν θέλουν να φύγουν και να αφήσουν το σπίτι τους.
Και να φανταστεί κανείς πως σύμφωνα με τους επιστήμονες και τους αρμόδιους φορείς, η περιοχή δεν θα είναι κατάλληλη για τον άνθρωπο για τα επόμενα 20.000 χρόνια…
Πηγή: menshouse.gr
