Συγκλονιστική επιστολή του κυρίου Αλεξάνδρου Γ. Μολφέτα για
τα φετινά Θεοφάνεια.
»Δεν είμαι τολμηρός, ούτε ριψοκίνδυνος, είμαι άτομο με ελαφρά κινητικά προβλήματα.
Η Πίστη μου όμως με καλεί, δίνει δύναμη στο αδύναμο κορμί μου να παλέψει με την ανημπόρια και να βουτήξει να πιάσει το Σταυρό την Ιερή Ημέρα των Θεοφανείων.
Η ψυχή μου τραντάζεται σε τούτη τη σκέψη, αγαλλίαση πλημμυρίζει το »είναι» μου, σκληραίνει το δέρμα μου στο κάλεσμα του ύψιστου χρέους.
Ναι, θα πολεμήσω την ανημπόρια της φύσης μου και θα κάνω το μεγάλο άλμα να αγωνιστώ να κρατήσω στα ταπεινά χέρια μου το σύμβολο του πανανθρώπινου πόνου, το Σταυρό του Κυρίου μας.
Στον Ιορδάνη τα νερά αλλάζουν φορά κάθε τέτοια μέρα για να δεχθούν στους κόρφους τους το Σταυρό.
Αυτή τη μέρα ο πόνος και η ανημπόρια μου θα εξαφανιστούν, θα γονατίσουν μπροστά στο κέλευσμα της πίστης και της ελπίδας, θα παραμερίσουν για να παλέψω να »γευτώ» την αγαλλίαση της ψυχής.
Ναι, θα βουτήξω να γευτώ τη μέθεξη με το Θείο, να νιώσω την ικανοποίηση του ψυχικού σθένους που αγωνίζεται ενάντια στον πόνο.
Ανάπηρος, μα θα δείξω τα χέρια μου.
Έστω και με σπασμένα φτερά θα τολμήσω να πετάξω στην απεραντότητα της αναζήτησης του Σταυρού.
Είναι στόχος ζωής είναι η ίδια η ζωή αφού ο Κύριός μας είναι η Ζωή, η ελπίδα, το χθες, το σήμερα, το αύριο.
Είναι το σύμπαν.»
