Όλες οι μορφές γυμναστικής έχουν αποδεδειγμένα θετική επίδραση ως προς την αντιμετώπιση του στρες, καθώς συμβάλλουν στην
απελευθέρωση ενδορφινών, ουσιών που προωθούν την καλή διάθεση, και επίσης μας βοηθούν να ξεχάσουμε για λίγο τις έγνοιες της καθημερινότητας.
Μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύεται στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Οστεοπαθητικής Εταιρείας (JAOA) δείχνει όμως ότι η συμβολή της σωματικής άσκησης στην ψυχική μας υγεία είναι μεγαλύτερη όταν γυμναζόμαστε με παρέα παρά μόνοι.
Ερευνητές από το Κολέγιο Οστεοπαθητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Νέας Αγγλίας στο Μέιν των ΗΠΑ μελέτησαν μια ομάδα φοιτητών, από τους οποίους ζήτησαν να επιλέξουν ανάμεσα σε ένα ατομικό ή ένα ομαδικό πρόγραμμα γυμναστικής διάρκειας 12 εβδομάδων. Για λόγους σύγκρισης, μια τρίτη ομάδα φοιτητών (ομάδα ελέγχου) απείχε από τη συστηματική γυμναστική.
Ανά τέσσερις εβδομάδες, οι συμμετέχοντες απαντούσαν σε ένα ερωτηματολόγιο στο οποίο έπρεπε να δηλώσουν τα επίπεδα στρες που αντιμετώπιζαν και ποια θεωρούσαν πως ήταν η ποιότητα ζωής τους σε τρία πεδία: ψυχικό, σωματικό και συναισθηματικό.
Στο τέλος των 12 εβδομάδων, η ομάδα της ομαδικής γυμναστικής παρουσίασε σημαντική βελτίωση σε όλες τις υπό μελέτη παραμέτρους: ψυχική, σωματική και συναισθηματική ποιότητα ζωής 12,6%, 24,8% και 26% αντίστοιχα και επίπεδα στρες 26,2%. Αντίθετα, στην ομάδα της ατομικής γυμναστικής παρατηρήθηκε μόνο μια μικρή βελτίωση της τάξης του 11% στην ψυχική ποιότητα ζωής, ενώ στην ομάδα ελέγχου δεν καταγράφηκε καμία βελτίωση.
«Τα οφέλη που προκύπτουν από τη συνάντηση με φίλους και συναδέλφους και την κοινή προσπάθεια να πετύχεις κάτι δύσκολο, ενώ ο ένας ενθαρρύνει τον άλλο, είναι μεγαλύτερα από αυτά που προκύπτουν αποκλειστικά και μόνο από τη γυμναστική» σχολιάζει η Ντέινα Γιορκς, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
απελευθέρωση ενδορφινών, ουσιών που προωθούν την καλή διάθεση, και επίσης μας βοηθούν να ξεχάσουμε για λίγο τις έγνοιες της καθημερινότητας.
Μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύεται στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Οστεοπαθητικής Εταιρείας (JAOA) δείχνει όμως ότι η συμβολή της σωματικής άσκησης στην ψυχική μας υγεία είναι μεγαλύτερη όταν γυμναζόμαστε με παρέα παρά μόνοι.
Ερευνητές από το Κολέγιο Οστεοπαθητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Νέας Αγγλίας στο Μέιν των ΗΠΑ μελέτησαν μια ομάδα φοιτητών, από τους οποίους ζήτησαν να επιλέξουν ανάμεσα σε ένα ατομικό ή ένα ομαδικό πρόγραμμα γυμναστικής διάρκειας 12 εβδομάδων. Για λόγους σύγκρισης, μια τρίτη ομάδα φοιτητών (ομάδα ελέγχου) απείχε από τη συστηματική γυμναστική.
Ανά τέσσερις εβδομάδες, οι συμμετέχοντες απαντούσαν σε ένα ερωτηματολόγιο στο οποίο έπρεπε να δηλώσουν τα επίπεδα στρες που αντιμετώπιζαν και ποια θεωρούσαν πως ήταν η ποιότητα ζωής τους σε τρία πεδία: ψυχικό, σωματικό και συναισθηματικό.
Στο τέλος των 12 εβδομάδων, η ομάδα της ομαδικής γυμναστικής παρουσίασε σημαντική βελτίωση σε όλες τις υπό μελέτη παραμέτρους: ψυχική, σωματική και συναισθηματική ποιότητα ζωής 12,6%, 24,8% και 26% αντίστοιχα και επίπεδα στρες 26,2%. Αντίθετα, στην ομάδα της ατομικής γυμναστικής παρατηρήθηκε μόνο μια μικρή βελτίωση της τάξης του 11% στην ψυχική ποιότητα ζωής, ενώ στην ομάδα ελέγχου δεν καταγράφηκε καμία βελτίωση.
«Τα οφέλη που προκύπτουν από τη συνάντηση με φίλους και συναδέλφους και την κοινή προσπάθεια να πετύχεις κάτι δύσκολο, ενώ ο ένας ενθαρρύνει τον άλλο, είναι μεγαλύτερα από αυτά που προκύπτουν αποκλειστικά και μόνο από τη γυμναστική» σχολιάζει η Ντέινα Γιορκς, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
