ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΜΕ ΖΩΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

TΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΜΕ ΖΩΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

Τα παιδιά αγαπούν εκ φύσεως τα ζώα και επικοινωνούν άριστα μαζί τους, ασχέτως αν δεν μιλούν την ίδια γλώσσα.

Όλοι μας έχουμε προσέξει, είτε είμαστε γονείς είτε όχι, ότι τα παιδιά από μικρά τρέχουν να πιάσουν τα περιστέρια στην πλατεία, τρέχουν να χαϊδέψουν ένα σκυλάκι ή ένα γατάκι. Τα παιδιά βλέπουν τα ζώα σαν συντροφιά, σαν φίλους, σαν παιχνίδι. Ένα ζωάκι είναι εξαιρετικός ακροατής, δεν κρίνει, δεν διακόπτει,  δείχνει κατανόηση, αγάπη, προσφέρει συντροφιά και προστασία. Είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού  αλλά και της αυτοεκτίμησης του.

Τα παιδιά συνήθως ζητούν κάποιο κατοικίδιο για συντροφιά και παιχνίδι. Πέρα όμως από τη συντροφιά και το παιχνίδι ένα κατοικίδιο προσφέρει υγιή ψυχική ανάπτυξη και ευεξία. Σύμφωνα με πολυάριθμες μελέτες, τα κατοικίδια μειώνουν το άγχος της καθημερινότητας,  μετριάζουν το συναισθηματικό αλλά και το σωματικό πόνο και αυξάνουν τη φυσική μας δραστηριότητα ( κυρίως οι σκύλοι ).

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη ( συναισθηματική υποστήριξη και αίσθηση ασφάλειας). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως τα βρέφη και τα νήπια που μεγαλώνουν μαζί με ένα ζωάκι, κυρίως σκυλάκι τείνουν να κόβουν την πιπίλα πιο εύκολα αλλά και να μην πιπιλούν τον αντίχειρα τους ( δείγμα συναισθηματικής ανασφάλειας), όταν οι γονείς τους λείπουν από το σπίτι ή είναι απασχολημένοι.

Το κατοικίδιο ενδυναμώνει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση ακόμα και του πιο δειλού παιδιού.

Αυτό γιατί, το ζωάκι δέχεται και αγαπά το παιδί όπως είναι. Αυτό από μόνο του βοηθά το παιδί να έχει καλύτερη εικόνα για τον εαυτό του. Επίσης, ενισχύετε η  υπευθυνότητά του, φροντίζοντας το. Για παράδειγμα, το παιδάκι θα βάλει στο σκυλάκι νερό, θα  χτενίσει το τρίχωμα του, θα το βγάλει βόλτα με επιτήρηση, ανάλογα πάντα με τις υποχρεώσεις που ταιριάζουν στην ηλικία του. Ενδιαφέρον παρουσιάζει μια μελέτη που αναφέρει  ότι το παιδί θα κόψει πιο εύκολα την πάνα, αν στο σπίτι ή στο συγγενικό περιβάλλον υπάρχει κάποιο κατοικίδιο σκυλάκι.

Τέλος, πολύ σημαντικό είναι ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με ζώα έχουν μεγαλύτερη συναισθηματική νοημοσύνη από τα υπόλοιπα παιδιά. Αυτό γιατί μαθαίνουν από μικρά να σέβονται τον μικρό τους φίλο, δηλαδή κατανοούν ότι είναι κουρασμένο και δεν θέλει άλλο να παίξει, καταλαβαίνουν ότι φοβάται να πάει στο κτηνίατρο κ.α. Με τον τρόπο αυτό διδάσκονται για τα συναισθήματα των άλλων και τα για δικά τους, μέσα από την αλληλεπίδραση.

Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η «ενσυναίσθηση», η ικανότητα δηλαδή ενός προσώπου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου. Η ενσυναίσθηση βοηθά το παιδί στην αυτορρύθμιση και την οριοθέτηση της συμπεριφοράς του αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου. Με τη βοήθεια των γονέων, ένα κατοικίδιο μπορεί να προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για την ανάπτυξη της έννοιας της «ενσυναίσθησης».

Με λίγα λόγια,  η συμβίωση με ένα κατοικίδιο βοηθά το παιδί στην καλή κοινωνικοσυναισθηματική του ανάπτυξη, στην αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση του,  το βοηθά να καλλιεργήσει αξίες ηθικής ευθύνης, οικολογικής συνείδησης και ενσυναίσθησης. Βέβαια όλα αυτά για να γίνουν πρέπει να υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον.

Οι γονείς είναι αυτοί που θα μάθουν στο παιδί πώς να φέρετε σε ένα ζωάκι και τι πρέπει το παιδί να κάνει μαζί του ανάλογα πάντα την ηλικία του.

Το κατοικίδιο ζωάκι ανήκει στην οικογένεια και δεν είναι κάποιο παιχνίδι. Είναι ζωντανός οργανισμός, αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, χαίρετε, στεναχωριέται, πονάει, κρυώνει και κάνει οτιδήποτε κάνει και ένας ανθρώπινος οργανισμός. Γι αυτό το λόγο πρέπει να διδάξουμε τα παιδιά μας να αγαπάνε τα ζώα, είτε έχουμε κατοικίδια είτε όχι. Με αυτό τον τρόπο μεγαλώνουμε καλύτερα, πιο ευσυνείδητα και συναισθηματικά ολοκληρωμένα παιδιά.

Home